‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
‘I had a dream …’
De ‘ochtendrituelen’ in huize Janssen kennen zes dagen van de week een vast patroon: uitgebreid de krant lezen bij de eerste kop koffie, onder de douche en dan een boterhammetje.
Op zondag wijken we af: eerst douchen en dan om 8.00 uur met de koffie voor de televisie. Ja, zo vroeg al. Je zou het ons ‘wekelijks rustmoment’ kunnen noemen. Eerst is er Sander de Kramer of Joris Linssen met ‘De Wandeling’. Tijdens een wandeling met een bekende of onbekende gast door een mooi stukje Nederland komen dan vaak heel bijzondere verhalen aan de orde. Om 8.30 uur neemt Annemiek Schrijver het stokje over met haar programma ‘De Verwondering’, vanuit een boshuisje in ’t Gooi. Zij ontvangt in dit boshuisje een gast met vaak een heel inspirerend verhaal. Zo kwamen de laatste maanden o.a. de cabaretier Herman Finkers, de theoloog Anne van der Meyden en voormalig priester Huub Oosterhuis bij haar langs.
Deze zondag – Allerheiligen – is journalist en Vaticaan-watcher Stijn Fens haar gast. De meest inspirerende tekst in de Bijbel is terug te vinden in Matheus 25, aldus Fens. Als ik de tekst op me laat inwerken, zou ik bijna willen spreken over een fundamentele opdracht voor elk christen. Een heleboel ’bla-bla’, geboden en verboden, die in de loop der tijden over ons zijn uitgestort, zouden zo bij het oud vuil kunnen, als we allemaal samen eens meer werk zouden maken van die woorden in Matheus 25 die Fens aanhaalde. Onze huidige Paus Franciscus wijst ons de weg.
Mensen, die honger hebben, te eten geven en drinken aan degenen, die dorst hebben. De vreemdeling bij ons opnemen en de naakten kleden. Gevangenen bezoeken en omzien naar de zieken.’ Je zou bijna denken dat alle gelovigen – van Islamiet tot Protestant; van Jood tot Katholiek – rond deze woorden te verenigen zouden moeten zijn. Maarten Luther spijkerde – nu bijna 500 jaar geleden – zijn leerstellingen op die kerkdeur in Wittenberg. Een aanklacht tegen de katholieke kerk overigens. Zou het niet tijd worden om nu – 500 jaar later – op de deuren van de Godshuizen van Islamieten en Protestanten, van Joden en Katholieken – die tekst uit Matheus 25 te spijkeren. Niet als een aanklacht naar elkaar, maar als een gezamenlijke opdracht. Het zou de wereld echt kunnen veranderen, als gelovigen deze opdracht samen tot de hunne maakten. Dan zou de droom van die andere Maarten Luther (King) waar kunnen worden: “I had a dream…”.
Mat
