‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
‘Streek-ment’
‘n One-liner; State-ment, of ‘streek-ment’…
Dat is, waar de populaire politici ons tegenwoordig –wereldwijd én lokaal- mee willen regeren. En steeds meer via Twitter -meerdere keren op een dag- op elkaar reageren. En ons, soms, mee van streek brengen… Ik kan me voorstellen, dat het laatste woord in het bovenste rijtje nog wat onbekend in de oren klinkt: ‘streek-ment’. Het is mijn inzending aan Ton den Boon, woordenboekmaker en uitgever bij Van Dale (van, de Dikke). Woord van het jaar 2017, of beter: voor 2017.
Streek-ment:
Zoals écht schrijven: steeds maar weer schrappen is, zo is écht nieuws vergaren voor een geïnteresseerd lezer tegenwoordig: schrapen. Kernachtig een punt maken in de discussie, is iets heel anders dan een punt zetten achter de mening van anderen met één streek van de pen onder een verordening, of één regel de wereld inzenden via de smartphone. De belangstellingsboog van de lezer (en van de kiezer) -zo zeggen zij- is steeds maar korter; dus daar moet de berichtgeving (en wetgeving) blijkbaar maar op aangepast worden… Einde bericht.
Streek-ment:
Waar géén nieuws, wordt verondersteld goed nieuws te zijn: daar is góed nieuws, nog nauwelijks nieuws. En dat échte nieuws, is toch vaak op te schrijven met een minimum aan woordverspilling. Doorgestreken evengoed, zo vaak… Maar… door ons lokale Streek-nieuws te blijven projecteren op nationale, of internationale gebeurtenissen –zoals op onze eigen weblog- wordt het kleine door het gróte gerelativeerd; Én… omgekeerd!
Dát: is mijn ‘streek-ment’ voor deze Column…
Roger
