week 11-2025: (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
De panelen schuiven plots alle kanten op.
“Zorg ervoor, dat je de problemen waar je in je werk mee te maken krijgt, niet mee naar bed neemt. Dat bed deel je met je vrouw en niet met de bond.” Een wijze raad, die de oud-NKV voorzitter Jan Mertens me bij mijn indiensttreding bij het NKV op het hart drukte. En dat is me eigenlijk altijd aardig gelukt. Het werkzame leven ligt inmiddels al aardig wat jaartjes achter me en het bed delen met Jacqueline vind ik nog altijd fijn. Niets aan de hand zou je dus zeggen. Nou, dat ligt toch wel een kleine slag anders. Ik neem weliswaar geen problemen van het werk mee naar bed, maar wel andere. Zo lag ik na mijn herseninfarct enkele jaren geleden, vaak halve nachten wakker over hoe het nu verder moest met mijn leven. Ik wist natuurlijk best, dat ik met dit getob niets opschoot, maar ik kon die gedachte lange tijd niet van me afzetten.
De laatste weken lig ik vaker wakker van het actuele politieke wereldnieuws. Vanaf dag één na zijn inauguratie op 20 januari zet de nieuwe Amerikaanse president de bestaande ‘wereldorde’ finaal op de kop. Alles en iedereen moet wijken voor Donald en zijn ‘American first ideeën’. Canada moet de 51ste staat van Amerika worden, Groenland gaat ingelijfd en de Gazastrook – waar nu de Palestijnen verblijven – moet één groot luxe vakantieoord worden: de Riviéra van het Midden-Oosten. Hij laat Oekraïne en haar president vallen als een baksteen en de Europese landen zijn niet langer zijn bondgenoten, want die Europeanen willen hem alleen maar ‘naaien’, verkondigt ‘mister president’. Alle normen en waarden, die in de politiek in onze beschaafde Westerse wereld gelden, zijn in enkele weken tijd overboord gekieperd en allerlei internationale organisaties als de Verenigde Naties doen er plots niet meer toe. Er gaat nagenoeg geen dag voorbij of Trump en consorten komen met nieuwe fratsen. Zoveel is wel duidelijk: die fratsen treffen ook Europa en daarmee ook ons land keihard. Met man en macht moet Europa een nieuwe eigen koers zoeken: niet alleen economisch, maar ook op het vlak van oorlog en vrede. En het zoeken van die nieuwe koers is uitermate moeilijk, omdat Trump dagelijks met nieuwe decreten over nieuwe thema’s komt. ’De wereldpanelen worden niet alleen verplaatst, maar schuiven plots ook alle kanten op.
Ja, ik denk niet, dat ik de enige ben, die wel eens wakker ligt van de gedachte, hoe het nu verder moet met onze wereld, waarin de vrede plotseling ernstig in gevaar wordt gebracht door een man, die enkele weken geleden nog onze bondgenoot was. Van je vrienden moet je het tegenwoordig ook al niet meer hebben!
Mat
