‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Mijn maand
Mei is een overgangsmaand, tussen uitersten. Tussen winter, en zomer. Doden, en levenden. Herdenken, en bedenken. Mei is de enige maand, waarin je kunt bedenken: het kan nog allerlei kanten op. Mei, is als een ei: een ideale maand, om te reflecteren: wat is uit gekomen, en wat niet? Om (uit) te broeden, wat nog komen zal. Mei is examenmaand. Heb je genoeg geleerd, om verder te kunnen? Het is de maand, van sportfinales. De laatste, allesbeslissende wedstrijd; Ook voor: Roda, en voor: Tom Dumoulin. Het afrondende einde van een reeks of rij, in de tijd. Mei is misschien wel de mooiste tuinmaand van het jaar. Er is eigenlijk van allerlei te doen: Zomerbollen de grond in; gras inzaaien; borders aanleggen. Snoeien. En in de moestuin, kunnen de eerste gewassen geoogst worden, zoals radijsjes en sla. Wacht, inderdaad, wel even tot na IJsheiligen, ja. Want aan het begin van de maand, ligt de nachtvorst nog op de loer. En overdag, soms juist – bijna uit het niets- tropische temperaturen.
Mei, het is alweer voorbij. Voor jou, en mij.
Roger
