‘Vanuit de zijbeuk’

week 32-2024: (door Mat)

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.

Zomers genot

Tot het jaarlijks terugkerend zomers genot reken ik zeer zeker het fietsen. Samen met Jacqueline mooie toertochten maken in onze eigen omgeving, maar ook regelmatig aan de buis gekluisterd zitten om de Tour de France te volgen. De etappes in het ruige landschap van de Alpen en Pyreneeën hebben daarbij mijn sterke voorkeur. Het is een combinatie van genieten: Ik volg graag de renners bij hun inspanningen en geniet tegelijkertijd van het ‘decor’, waarin ze die inspanningen leveren. Vooral ‘panoramabeelden’, waarbij je renners als kleine stippen tegen zo’n berg omhoog ziet ‘klauteren’, vindt ik bijna adembenemend mooi. Onlangs werden op een van die dagen  maar liefst twaalf haarspeldbochten in één beeld gevangen. En op al die verschillende hoogtes zie je dan renners hun beulswerk verrichten. Ik weet dan eigenlijk niet wie het meeste respect verdient: De echte klimmer, die – dansend op de pedalen –  als eerst bovenkomt, of de rassprinter, die dit werk helemaal niet ligt en als laatste over die top ‘wankelt’. Ook mooi  zijn vaak de close-ups van bijzondere gebouwen – vaak kerken – die tussen de rechtstreekse beelden gemonteerd worden. Tot enkele jaren geleden werd dan later op de avond de etappe nabeschouwd door Mart  Smeets. Hij werd daarbij jarenlang gesecondeerd door ‘de Limburgse allesweter’ Jean Nelissen. Ik bewonderde de kennis van Smeets, maar had tegelijkertijd een hekel aan zijn vaak hautaine houding. Met meer plezier keek ik naar zijn opvolgers: afwisselend Herman van der Zandt en Dionne de Graaff. Wat mij betreft een verademing!
En nu zit dan alleen nog Dionne elke avond aan het hoofd van de tafel. Zij is een echte ‘spelverdeelster’. Zij brengt telkens nieuwe gespreksitems ter tafel en ziet er op toe, dat al haar gasten in het gesprek betrokken worden en blijven. En die ‘gasten’ zijn vooral oud-wielrenners  als Stef Clement en Tom Dumoulin, die de gebeurtenissen van de dag als ‘ervaringsdeskundige’ analyseren. En vaak is er ook een jonge renner, die iets over zijn eerste tourervaring mag vertellen en dankbaar de schouderklopjes van Stef en Tom in ontvangst neemt. In de nieuwe opzet is ook het vrouwelijke element niet alleen sterk, maar ook heel deskundig vertegenwoordigd. Roxanne – de dochter van wielerlegende Gerrie Kneteman – en Annemiek van Vleuten, voor mij de beste en meest complete renster, die ons land tot op heden gekend heeft.’Chapeau’ voor de wijze waarop Dionne en haar gasten ons elke avond een kijkje achter de schermen gunden. Ze waren niet alleen deskundig, maar ook heel onderhoudend. Ze deden mij de tijden van Smeets en Nelissen helemaal vergeten!

P.S.    Laat de NPO ons nu tijdens de onlangs afgesloten Olympische Spelen verrassen door diezelfde Dyonne in staat te stellen bij dit allergrootste sportevenement dit kunststukje nog een keertje te herhalen. Elke avond sloot ze  op een ontspannende wijze af met ‘Studio Parijs’, waarin ze samen met coaches, analisten en deelnemers terugkeek op de resultaten van de dag. En opnieuw slaagde Dyonne met vlag en wimpel!

Mat

1

One thought on “‘Vanuit de zijbeuk’

  • De Olympische Spelen zijn nog niet afgesloten, zoals ik per abuis in het PS bij deze column aangeef, maar dit gaat eerst a.s. zondag pas gebeuren.

Comments are closed.

loader