‘Vanuit de zijbeuk’

week 23-2024: (door Roger)

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.

‘Vader-dag’

“Ga zitten, jongen. Dan kunnen we praten”. Dat is wat hij, tegen mij zei.

Ik pak een stoel, ga zitten zoals hij zegt, en hoor zeggen:

“ het is, jouw leven. ”

“Jij hoeft sowieso niet te kruipen, zoals wij vroeger in de Mijnen. Ik zie veel van mezelf, in jou terug. Wat ik vanuit verantwoordelijkheidsgevoel gedaan heb, toen ik nog jong was, dat doe jij voor een stuk nu ook. Door priester te worden”.

Ik sta op, en zeg hem dat ik me veilig voel. Bij het gaan volgen, van dit pad.

Ik kon niet geloven, wat ik zag na deze woorden. Een stille traan, in zijn ogen.

“Goed, jongen”.

“Ja, pap”.

 

Hij zegt nog, dat: als ik eens struikel, ik altijd rechtop moet blijven staan.

Dat ik trots mag blijven; ook als ik me ooit vernederd zou voelen.

Dat ik mijn lessen moet leren, ook al zijn het niet de lessen die je wilt leren.

En dat ik vooral ook steeds, mijn visie op het geheel mag laten zien.

En elke stap die ik zal maken, de steile helling op, zal het meer dan waard zijn.

 

Als ik maar blijf lopen, als een man…

 

En nu ben ik, een paar kilometerjaren, onderweg. Op soms onverharde wegen.

 

Ik heb dingen geleerd, die ik nog niet wist.

Ik had al iets geleerd over: opofferen, de visie niet opgeven, ook al verlies je soms een stuk van het plan.

En terwijl ik dit schrijf, prikt in de hoek van mijn oog –dezelfde kant- een traan.

“Ga zitten” (we moeten praten).   Kruip niet weg.   “Sta op, en loop”.

 

Loop als een man,

jongen…

 Roger,

 Maenen

( priester gewijd, op: 14 juni. In 2003. 21 jaar geleden. 21 jaar, is inmiddels een volwassen aantal priesterjaren.  14 juni valt in 2024, dicht bij:  Vaderdag… )