week 52-2023: (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Vertrouwen versus doemscenario
Ik ben over het algemeen geen doemdenker, maar toch… Toch bekruipt me de laatste tijd vaker het angstige gevoel, dat we allen aardig op weg zijn onze aarde naar de verdoemenis te helpen. We zien overal ter wereld een toename van de meest vreselijke rampen. Aardbevingen in Afghanistan, Marokko, Turkije en Syrië. Overstromingen in Libië, de Filipijnen en delen van China. In Afrika kampen landen als Ethiopië, Kenia en Somalië regelmatig met grote droogte en daardoor ernstige tekorten aan voedsel en water. Ook in Europa komt het de laatste jaren steeds vaker voor, dat op de ene plek de oogsten verdorren vanwege de droogte en we op een andere plek met ernstige overstromingen te maken hebben. De smelting van de ijskappen – met name op Antarctica en Groenland voltrekt zich in een steeds sneller tempo. Ontkennen, dat ons klimaat aan het veranderen is, is nu toch onderhand wel voorbehouden aan alleen ‘wappies’.
In andere delen van de wereld woeden verschrikkelijke oorlogen. Het slepende conflict tussen Rusland en Oekraïne heeft inmiddels vele duizenden mensenlevens geëist en in de strijd tussen Israël en Hamas in de Gazastrook gaat het idem,dito. In dit laatste conflict gaat het dan ook nog eens voor een belangrijk deel om burgerslachtoffers.
En toch… Toch wil ik blijven geloven, dat het tij zal keren. Is het niet zo, dat in de geschiedenis de meest vreselijke oorlogen tot op heden uiteindelijk beslecht werden aan de onderhandelingstafel? En gaan niet steeds meer mensen en daarmee ook regeringen inzien,dat wereldwijd stevige klimaatmaatregelen nodig zijn om onze ‘aardkloot’ – en daarmee ook onszelf – te redden?
Ik wil die doemdenker in mij graag de baas blijven,door oog te blijven houden voor de lichtpuntjes, die ook nu nog zichtbaar zijn. En voor alle duidelijkheid: niet alleen in de kerstboom.
Ja, ik blijf ook nu nog geloof houden in een aarde, die we niet om zeep helpen en waar volkeren in vrede met elkaar leven. Ik hoop vooral ook voor de mensen in Oekraïne en in Gaza en Israël dat in 2024 ‘Vrede op aarde’ ook voor hun weer een feit mag worden.
Mat
Harrie van den Berg
We zien op tv en onze sociale media dat er wat aan de hand is, maar heel veel mensen voelen nog niet aan de lijve hoe ernstig het is en wordt het moeilijker om in beweging te komen. In het groot, politiek, maar ook in het klein op individueel niveau valt er nog veel te doen.
Hoopvol is dat het ook wel aan het gebeuren is.
Cato Janssen
Hoopvol blijven, volhouden dat het goede, het licht nodig is om uit het donker te komen. Zoals de zon elke dag weer opkomt om het donker te raken, te omarmen.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Een gezegde dat actueel blijft. Als we in onszelf het licht kunnen blijven zien en laten schijnen, wordt dat door een ander gezien, anderen kunnen worden geraakt door dit licht. We hoeven er niets voor te doen, het te laten ‘zijn’. En zo, stapje voor stapje kan dit licht verder gaan, onder ons, mensen, in verbinding met elkaar.