week 26-2023: (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Op pad in onze mooie omgeving
Elk jaar vertel ik op deze plek wel eens iets over onze recente fietservaringen in het Limburgse en Brabantse land. Ervaringen die je niet alleen opdoet tijdens het fietsen, maar ook tijdens de rustpauzes. Dat kan op een bankje aan een bosrand zijn, maar evenzo op een van de vele terrasjes waar deze provincies – gelukkig maar – zo rijkelijk mee gezegend zijn.
Zo streken we onlangs neer op een leuk terrasje in het buitengebied van Someren. In afwachting van onze welverdiende koffie viel mijn oog op een kleurrijk bordje op onze tafel met daarop de tekst ‘Hier is pas sprake van crisis, als de wijn op is’.De waardin, die intussen de koffie bracht, zag me lachen. Ik mocht wel even rondkijken, merkte ze op . Bij elke tafel hing een andere tekst. Ik noem er een paar: ‘Bij ons kun je van de vloer eten, er ligt genoeg …’. Of deze: ‘Hier mag je met zwart geld betalen’. Tenslotte: ‘Een glas wijn is goed voor de gezondheid, de rest van de fles is voor de lol!’
Een week voordien ontvingen we een gratis ‘douche’ op een van de mooie fietspaden aan de rand van de Heldense Bossen. Met ‘beregening’ trachtte hier een tuinder zijn jonge aanplant te redden. Uitgerekend de sproeikop aan de rand van het fietspad draaide niet meer rond en bleef het water rijkelijk over het fietspad en daarmee over de langskomende fietsers sproeien. Met wat extra vaart maken, kon je de ‘schade’ enigszins beperken. Die oplossing kwam niet bij iedereen op. Zo kwam er uit de tegengestelde richting een groepje vrouwen aanfietsen, die al van verre de bui zagen hangen en veel plezier hadden bij het zien van onze enigszins natte outfit. Vanaf een afstandje bekeken wij vervolgens hoe deze dames dit varkentje gingen wassen Wel, het werd een echte ‘wasbeurt’! Ze besloten af te stappen om al lopende onder de ‘waterval’ door de ‘overkant’ te bereiken. Geen betere manier om werkelijk ‘kletsnat’ te worden.
Ook bijzonder aardig was het om op een mooi terras van een carréboerderij aan de Maasoever de belevenissen van ‘bink’ te aanschouwen. ‘Bink’ was een jaar of 4 en bewoog zich voort op een loopfietsje. Op zijn knalrode t-shirtje stond met grote letters ‘Stoere bink !’Toen hij langs ons tafeltje kwam ‘aanpeddelen’, zei ik tegen Jacqueline: “Dat is overduidelijk, dat dit een echte bink is’, Terwijl ‘bink’ ons breed lachend aankeek, om dit compliment in ontvangst te nemen, draaide hij echter ook aan zijn stuurtje en lag languit op het asfalt en zette het op een krijsen. Mam kwam aanlopen en zei: “Een échte stoere bink, huilt niet.” En zie, het huilen hield onmiddellijk op! Mam droogde zijn tranen, ‘bink’ kroop weer op zijn fietsje en bleef ons vanaf een afstandje aankijken. Na onze opgestoken duim in ontvangst te hebben genomen, zette hij weer koers richting het tafeltje van pap en mam en ging zich tegoed doen aan het inmiddels gearriveerde heerlijke ijsje!
Mat
