‘Vanuit de zijbeuk’

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.

Hoera een lintje.

Als een sterrenregen in een heldere lentenacht. Zo vallen elk jaar weer met koningsdag de lintjes uit de lucht. Voor de een tijd van hoop en verwachting. Voor de ander tijd om op je hoede te zijn. En een naïeveling als ik, voert ’s morgens – niets vermoedend – nog een gesprek wie vandaag de uitverkorenen in ons dorp zullen zijn. Als de paarden die de haver verdienen, maar niet vergeten worden… En dan schiet me dat vrij ironische gedicht ‘Roeping’ van Gerard Reve weer te binnen.

Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord – dat hij
vóór dit of tégen dat is – het verkeer verspert,
ziet ’s avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.

“Nee” denk je dan, “aan mij is een lintje niet besteed”. En als het dan een paar uur later toch gebeurt, denk je “Verdorie er waren toch aanwijzingen dat er iets te gebeuren stond. Maar ja, daar ben ik dus blijkbaar te naïef voor”. Had ik het maar geweten, had ik mijn verbaasde gezicht al eens kunnen oefenen voor de spiegel. Had ik mezelf ‘versierd’ met een passende stropdas en natuurlijk mijn beste aftershave opgedaan.  Je wordt tenslotte niet elke dag door burgemeester Wilma gekust… Hoewel? Misschien is het zo toch maar het beste. De verrassing had echt niet groter kunnen zijn…

Dank u wel voor de vele lieve kaartjes, bloemen, felicitaties en mailtjes. Cynisme heeft plaats gemaakt voor gepaste trots. Maar ook het besef dat alles maar betrekkelijk is. Het lintje opgeborgen in de bijbehorende chique doos verdwijnt in de kast en daarmee weer in de anonimiteit. Wat blijft is een dankbare herinnering voor mijn en mijn gezin aan deze dag. En dat is een kostbaar gevoel, dat ik nog lang hoop te bewaren. Net als dat lintje, in die chique doos…
Huub