week 24-2021: Fútbol (door Roger)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Na een afwezigheid in 2016, staat het Nederlands mannenvoetbalteam weer op het Europees Kampioenschap. In totaal wisten 24 landen zich te kwalificeren voor deze bijzondere editie van EURO2020 in 2021. En die niet wordt gehouden binnen de stations van 1 gastland, maar door meerdere steden verspreid in heel Europa. De openingswedstrijd was, in Rome.
Vaticaanstad, staat niet op het deelnemerslijstje. De kerkelijke mini-staat is uitgesloten van deelname. Want ze is geen lid van de voetbalbonden UEFA en FIFA. Een voorwaarde, om aan de kwalificatie voor het EK deel te kunnen nemen. Toch, geniet voetbal véél belangstelling binnen de kerk; en onder anderen Franciscus is een groot fan van “Fútbol”. Argentinië is zijn moederland. En het oorspronkelijke vaderland van zijn familienaam Bergoglio, is Italië.
Onder het klassieke latijnse motto: “Anima sana, in corpore sano” – een gezonde geest, in een gezond lichaam (letterlijk terugkerend, in de naam van het bekende sportmerk: ASICS) wisten geestelijken, de voetbalsport overal in de wereld in te passen in hun katholieke opvoeding. Het is niet voor niks dat de 100-jarige voetbalvereniging in Meijel, waarvan de jubileumvlag wappert in de vlaggenmast bij de kerk, R.K.MSV heet.
De geestelijken leggen dan de nadruk, op sportiviteit en samenwerking (al zijn ‘don Camillo-achtige’ toestanden, soms ook niet vreemd). De tenues moesten sober blijven. Ook mocht een overwinning niet té enthousiast worden gevierd. Maar dat weerhield leerlingen (én priesters en paters) er niet altijd van, om luid te brullen en te juichen wanneer er werd gescoord en gewonnen.
Wellicht heeft de populariteit van voetbal, Paus Johannes Paulus II geïnspireerd toen hij in 1994 het ‘nationaal team van Vaticaanstad’ oprichtte. Hij stond bekend, als een enthousiast voetbalfan. En zelf, als een sportief en fanatiek keeper.
De samenstelling van het Vaticaans team, bleek echter wat moeilijker dan gedacht: het staatsburgerschap wordt alleen uitgegeven aan enkele geestelijken en leden van de Zwitserse garde. Een 150-tal, in totaal. Dat maakt het selecteren van een volwaardig elftal, met ook nog reservespelers, wat lastig.
Daarom mogen ook overige werknemers van Vaticaanstad, zoals museumwachten en hun familieleden voor het team uitkomen. Omdat deze spelers, vanwege hun werkzaamheden nooit lang gemist kunnen worden, heeft TEAM-Vaticaan sinds de oprichting pas 7, “vriendschappelijke wedstrijden” gespeeld – waarvan 5, tegen een andere ‘dwerg’staat: Monaco.
Franciscus is al levenslang fan, van de Argentijnse ploeg “San Lorenzo”. Zelf zegt hij: “ik was –wat ze bij ons noemen- een “Pata Dura” : een ‘stijve hark’. Daarom, speelde ik vaak als keeper. Maar daar, leerde ik wel lessen uit voor de rest van mijn leven: Altijd paraat staan. En, kunnen reageren op wat uit alle hoeken plotseling op je af kan komen…
Roger