week 02-2021: Verhalen die er toe doen (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
De krant is voor mij méér dan een dagelijkse nieuwsbron. Zo heeft ‘mijn krant’ bijvoorbeeld een aardig stel columnisten van een heel divers pluimage in dienst. Zoals Johan van Beek, Marco van Kampen, Frans Pollux en Gerard Kessels. Telkens weer geniet ik, of word ik getroffen, door hun vaak heel persoonlijke kijk op zaken. Ook lopen er op die redactie enkele ‘mannetjesputters’ rond, die hun uiterste best doen om ‘duistere’ zaken aan het licht te brengen. Onderzoeksjournatistiek zoals het wordt genoemd. Ook dit laatste behoort tot de taak van een zichzelf respecterende, hedendaagse krant, als je het mij vraagt. De ‘kersen op de taart’ zijn voor mij echter de achtergrondverhalen, waarmee mijn krant regelmatig uitpakt. Vaak staat daarin een algemeen bekende iemand centraal uit de wereld van de sport, cultuur of politiek. Geen ‘gluurverhalen’ als in ‘de Story’ of ‘Privé, maar verhalen met diepgang.
Zo werd ik voor de feestdagen in de weekendbijlage getroffen door een verhaal over landbouwminister Carola Schouten van de Christen Unie. Zij realiseert zich als geen ander – zo blijkt uit het verhaal – dat zij met haar landbouwbeleid boeren diep raakt. Als je echter overtuigd bent van de noodzaak, mag dit geen reden zijn om die beleidsbeslissingen dan maar niet te nemen. Dat dit leidt tot felle protesten, daar moet je tegen kunnen.
Iemand dan maar met de dood bedreigen is echter ándere koek! Dat raakt deze boerendochter heel erg diep. Met veel liefde praat ze in dit verhaal ook over haar jeugd. Hoe ze met twee zussen is opgegroeid op het melkveebedrijf van haar ouders. Waar haar leven – als ze 9 jaar is – een dramatische wending neemt. Haar vader valt op het erf in een landbouwmachine en overlijdt. En toch weet ze dan nog mooie herinneringen vast te houden aan die tijd. Zo krijgen moeder en dochters na dat vreselijke ongeluk veel steun van boeren uit de buurt: ‘Nòbbersjap’ van de bovenste plank. Ook praat ze heel openhartig over de inspiratie, die ze vindt in haar geloof. En hoe ze als alleenstaande moeder van 23 jaar staat voor de opvoeding van haar zoon Thomas. Een mooi portret van een sterke vrouw.
De kunst van prachtige achtergrondverhalen verstaan ze bij ‘de Volkskrant’ als de beste. Een paar weken geleden ‘pronkten’ ze in hun ‘Kerstspecial’ weer met een aantal heel persoonlijke portretten van o.a. CDA ‘pitbull’ Pieter Omtzicht.
Net als Carola, gaan ook Pieter en zijn gezin, op zondag naar de kerk. De ene keer naar de katholieke, dan weer naar de Syrisch-orthodoxe, het geloof van zijn vrouw, die als kind Turkije moest ontvluchten. Pieter en zijn SP collega Renske Leyten leggen dankzij hun vasthoudendheid een affaire bloot, die tot wellicht de grootste bestuurlijke en politieke uitbarsting leidt, die ons land ooit gekend heeft: de kindertoeslagaffaire. Een affaire, die duizenden gezinnen aan of zelfs over de rand van de afgrond drijft. Het leven werd Leyten en Omtzicht vele maanden van alle kanten zuur gemaakt. Collega- kamerleden en bewindslieden trachten hen regelmatig te bewegen hun kruistocht te staken. Zij zouden immers het imago van de politiek schaden…Stelselmatig werd opgevraagde informatie achtergehouden. ‘In plaats dat de overheid een schild voor de zwakkeren vormt, hanteert diezelfde overheid ‘het zwaard van Damocles’, zo brieste Omtzicht in de Kamer. Dienstbaar zijn aan al die mensen, die elke dag snoeihard moeten werken om hun hoofd boven water te houden. Dit en niets anders voelt deze gewezen misdienaar als zijn opdracht.
Zaten er maar Pieters en Renskes in die Kamerbankjes aan het Haagse Binnenhof, denk ik dan. En kwamen kranten in dit nieuwe jaar, maar met (nog) meer van die mooie diepgravende interviews, zoals nu voor Kerstmis met Carola en Pieter!
Mat
Floris Holscher
Dit raakt mij ook, “zo is het maar net”.