‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
d’n Eet
‘Vegan’ is tegenwoordig het toverwoord in de keuken. Je kunt geen krant of tijdschrift openslaan, een van de vele kookprogramma’s bekijken of geen website bezoeken, of je wordt met je neus op, of in dit geval misschien letterlijk ín de feiten gedrukt. Alles moet: verantwoord, en vegetarisch. Vlees lijkt bijna niet meer te kunnen. ‘We’ hebben vervangers, en ‘we’ eten groenten. Vervangers, het klinkt als science fiction. Ik ben uit de tijd van aardappelen, groente, vlees. In het weekend op zaterdag wel eens vervangen door nasi (gemaakt met ‘Tover-rijst’) iets nieuws in die tijd, macaroni, stevig soep of friet. Maar door de week, Hollandse kost. Dat kon ook in de vorm van een ovenschotel, bijvoorbeeld ‘Aardappel Anders’. Gewoon eenvoudig, en eerlijk eten. Niks mis mee. Bitterkoekjespudding, custardsaus over warme appel. Suiker, in overvloed. Dat was toen nog niet slecht. En eigenlijk, denk ik, was het ook niet slecht. Want alles kwam niet uit een pakje, of zakje. Niet alles was chemisch behandeld met allerlei toevoegingen, en E-nummers. Je kon het niet zo heel lang bewaren. Maar, alles moest en ging ook op.
Er kwamen mensen langs de deur met eten. Lange tijd, ook nog de SRV. En bijvoorbeeld ook iemand, met eigengemaakte mosterd. Althans, dat stond op het zelfgemaakte etiket. Ik weet het nog goed, wij noemden hem –en beetje oneerbiedig misschien- het ‘mosterd-menneke’. En hij reed, in een N.S.U. Dat is allemaal verleden tijd. Tegenwoordig kopen we alles in een van de vele supermarkten. N.S.U. zijn nog zeer schaars, in het straatbeeld. Onlangs zag ik er in de stad nog een, op de parkeerplaats van een XL warenhuis. En ging meteen ermee, op de foto.
De boodschappen worden weer thuisbezorgd. Net als vroeger, maar toch is het anders. We weten niet meer altijd, waar ons eten vandaan komt. Supermarkten beconcurreren elkaar. En worden almaar groter.
Natuurlijk, eten ook ‘wij’ volgens de moderne richtlijnen; ook moeder zelf: ‘niet te vet, niet te veel zout; juist veel groente’. Maar, ‘we’ zien al smachtend uit, naar de heerlijke zelfgemaakte erwtensoep. Die kan zelfs geen “food-influener” je doen verg-eten…
Roger
