‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Mijn Peelgeluk
Een zoektocht naar de Meijelnaar die niet bekend is met de slogan ‘Peelgeluk voor jou en mij’, zou wel eens zonder resultaat kunnen blijven. Het begrip is – in de vijf jaar van haar bestaan – helemaal ‘ingeburgerd’. Net zoals we onze Méélse kerk graag weer ‘de kathedraal van de Peel’ noemen. Een naam die deze kerk overigens te danken heeft aan haar in 1945 verwoeste voorganger.
Ik heb mijn grootste Peelgeluk zo’n 50 jaar geleden letterlijk aan de rand van de Peel gevonden. Het geboortehuis van Jacqueline staat immers maar op zo’n honderd meter van de huidige ‘klappoort’ die toegang geeft tot ons Nationaal Park. Het is ook de plek waar haar en mijn vader ’s zomers naar hun ‘peelveldje’ liepen, om er de turf te steken, waarmee onze moeders in de winter het fornuis brandende hielden.
Na onze pensionering zijn we met veel plezier weer teruggekeerd naar ons dorp en hebben er de Peel weer herontdekt. Tijdens fietstochten lessen we regelmatig onze dorst op het terras van het bezoekerscentrum. Wandelingen starten we daar eigenlijk nooit. Die beginnen we nog steeds heel trouw bij de ‘klappoort’ achter het ouderlijk huis van Jacqueline. Je kunt daar vaker nog dwalen door de Peel zonder iemand tegen te komen. En het komt maar zelden voor dat we het bankje op het hoge plateau voorbij lopen zonder er in alle rust te genieten van het prachtige uitzicht. Elk seizoen heeft daar haar bekoring. Een zonsopgang in de lente; een heiige avond in de zomer of de herfst als ’s morgens de mistsluiers boven de Peel hangen. Onze ‘Peeltopper’ komt de laatste jaren nog maar zelden voor: onze Peel afgedekt door een fraaie ‘sneeuwdeken’. Herinneringen die we nu – samen wandelend door de Peel – weer herbeleven. Best leuk om samen herinneringen op te halen, al gaat er niets boven genieten van het heden en hoopvol uitzien naar de fijne, kleine dingen die het leven hopelijk nog voor ons in petto heeft.
Mat
