‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
‘De kéérek en ons dèùrep’
Ik verklap geen geheim, als ik zeg, dat ook in ons dorp het regelmatige kerkbezoek stevig is afgenomen. Daar zijn vele oorzaken voor aan te wijzen, maar daar wil ik het in dit stukje nu eens niet over hebben. Ik durf de stelling aan, dat onze kerk – ondanks dat teruglopende kerkbezoek door het jaar, nog steeds een stevige positie inneemt in ons dorp. Ze staat niet alleen in letterlijke zin midden in ons dorp, maar neemt op belangrijke momenten die plek ook figuurlijk nog steeds in. En ik doel dan niet op belangrijke ‘kerkelijke momenten’ als Pasen en Kerstmis, maar op belangrijke momenten in onze dórpsgemeenschap. En daar wordt vanuit ‘de kerk’ – keplaon en bestuur’ – ook stevig op ingezet en ruimte toe geboden. Voorbeelden?
[unordered_list style=”bullet”]
- Verengingen, die een jubileum of een andere belangrijke gebeurtenis vieren, krijgen alle ruimte om een kerkelijke Dankviering naar eigen inzicht vorm te geven. En deze ‘clubs’ maken daar dankbaar gebruik van. Recent zagen we daar weer een paar mooie voorbeelden van, bij onze beide schutterijen. ‘De Grúún’ die in hun OLS-jaar met ‘d’n Um’ naar de kerk kwamen voor een mooie Dankviering. Een week later gevolgd door ‘de Blauw’ voor hun Dankdienst b.g.v. hun eeuwfeest!
- Ons driejaarlijks Oogstfeest is kunnen worden, wat het nu is, door de letterlijke en figuurlijke ruimte, die ‘onze kathedraal van de Peel ‘daarvoor biedt.
- Ik durf de ‘Vastelaovesmis’ in ons dorp in opzet en samenwerking tussen Kieveloeët en ‘keplaon’ zelfs een uniek gebeuren te noemen! Dat de Méélse gemeenschap dit weet te waarderen, blijkt wel uit de volle kerk, die het ‘bijzonder gebeuren’ elk jaar weer trekt.
- Een héél klein ander element: Bij elk overlijden in ons dorp worden – onafhankelijk van wel of geen kerkelijke uitvaart – de klokken geluid en mededeling van het overlijden gedaan op de parochieweblog.
[/unordered_list]
Voor mij zijn dit voorbeelden, dat er in ons dorp nog steeds sprake is van een stevige band tussen ‘kéérek en dèùrep’. En dat kan, omdat onze ‘Méélse kéérk’ er nadrukkelijk voor kiest, onderdeel te willen zijn van die dorpsgemeenschap. En die Méélse gemeenschap op haar beurt die rol niet alleen accepteert, maar ook weet te waarderen!
En wat dat allemaal oplevert, daar mogen ‘dèùrep en kéérek saame gröts op zin’!!!
Mat
