‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Paas-Lente
Het is zover! Weer wat licht, en zon.
Na de ellenlange duistere maanden van dikke sokken en rode kool, is het eindelijk het Lente-seizoen en asperges.
Wat een schril zonnetje, en een April-datum al niet kunnen doen voor de mens.
De terrasjes zitten rond het middaguurtje op enkele plekken al gevuld met witbierdrinkers, of anders lentebokken. De Amstel Gold Race, met mooie zondagse beelden op de tv. Bekend van de jaarlijkse zuidelijke uitstapjes, met vereniging en gezin.
Onze bouwvakkers fluiten deze vrije dagen een beetje voor zich uit.
Er worden, volgens de ‘Oud-Hollandsche’ traditie, door sommigen onder ons “wurgcontracten” afgesloten met sportscholen. Nieuwe fietsen (e-bikes) worden aangeschaft; de tuin wordt aangeharkt of compleet gerestyled. Er wordt heel wat afgesopt. Bootjes worden opgeschuurd en in een feestelijk fris laagje lak gezet. En wie -de lange saaie winter moe- huppelt niet door het tuincentrum, voor wat vrolijke plantjes; of voor een zakje klimbonenzaad, waarvoor het koord al aan de stok gespannen is ??
Ook in de natuur heeft de Paas-lente zijn vreugde-scheppende arbeid gedaan: de merels zingen, bomen en struiken laten – zij het nog wat schuchter –hun minuscule groene frommel-knopjes zien.
Wanneer je hobbelend -met of zonder trapondersteuning- van A naar B rijdt, weet je dat het nu echt Paas-lente is.
En wie maar durft te suggereren, dat het ‘toch best nog fris is’, krijgt een ferm en zonnig: “Ja, maar ín de zon, en úit de wind…” naar zijn gezonnebrilde hoofd geslingerd.
Zo blijkt dat we toch -ondanks dat je dat volgens de kranten vaak anders zou vermoeden- een positief volkje blijven. Dus, al is het nog wat frisjes: Hulde aan de Nederlandse lente. Op weg maar Koninginne… uh.. Koningsdag, volgende week. Ook zo’n dag, van Ontmoeting. ‘Zo, nu eerst een…’ O nee, geen Oranje-boom, op die dag, voor de mogelijk nieuw gedecoreerden; maar, een mooie Lente-Linde.
In de gesprekken, misschien vooruit kijkend alvast naar het Oogstdankfeest in september.
En nu alvast op niveau komen -voor de Fiets4daagse- als straks écht de zomervakantie mag beginnen.
Dan is het ook de vakantietijd voor ónze werkers, met ‘oranje’ hesjes op het dak: hun, en onze, tijd van de rust van de bouwvak.
Roger
