‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
De gemiddelde Nederlander
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar soms kan een artikel in een blad me aardig bezighouden. Laatst was dat een stukje van Johan van de Beek in mijn regionale krant. Het handelde over recent onderzoek van het Centraal Cultureel Planbureau, over hoe de gemiddelde Nederlander over een aantal zaken denkt. Tot voor kort werd overal het beeld opgeroepen dat de Nederlander – u en ik – in de loop der jaren verworden is van een mild, redelijk positief gestemd mens, tot een boos, somber en klagend iemand die vooral migranten de schuld geeft van al zijn misère. En er zijn dan altijd wel clubs en partijen die bij dit beeld proberen garen te spinnen. Sterker, die dit vuurtje naar mijn idee, maar al te graag opstoken.
Dat nieuwe onderzoek van het CCB werpt echter een geheel ander licht op die gemiddelde Nederlander. Maar liefst vijf van de zes Nederlanders is niet boos, somber en klagend, maar dik tevreden met hoe de meeste zaken in ons land reilen en zeilen.
[unordered_list style=”bullet”]
- Het overgrote deel – vijf op de zes dus – is gelukkig, gezond en over het algemeen gelukkig gestemd.
- De gemiddelde Nederlander is de laatste tijd milder gaan denken over migranten.
- Het merendeel is dik tevreden met hun eigen situatie.
[/unordered_list]Dat is andere koek als boos, somber en klagend! En hoe kan nu dat sterk vertekende beeld zijn ontstaan? Ook op die vraag wordt het antwoord gegeven. Het politieke debat in ons land wordt steeds meer bepaalde door ‘de boze twitteraar’ van zowel de linker- als de rechterzijde. Links gaat het om zo’n 40.000 mensen en rechts om 15.000. En dit bijna verwaarloosbaar deel van de Nederlandse bevolking, is er dus in geslaagd om het beeld op te roepen dat we allemaal boos, somber en klagend zijn in plaats van gelukkig, gezond en tevreden. Was het niet zo triest, dan zou ik zeggen: Ze hebben een knap stukje werk geleverd met hun grove, ruwe, ongemanierde one-liners waarmee ze iedereen bestoken. “Zelf”, zo zei Johan van Beek in zijn stukje, “noemen ze dat ‘er met een gestrekt been ingaan’ en dat wordt gezien als een kwaliteit, begrijp ik.” Tot zover van de Beek. Op het voetbalveld wordt je dan van het veld gezonden als je er met gestrekt been ingaat. Ik wacht met smart op de dag dat Twitter ‘deze ‘boze, grofgebekte mannen en vrouwen’ de toegang tot haar speelveld ontzegt.
Wie weet, wordt deze laatste opmerking wel gedekt door vijf op de zes landgenoten, die net als ik mild en redelijk positief gestemd zijn…
Mat
