‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Blanco
Na het blauw, rood, geel en groen van de komende Gemeenteraadsverkiezing wordt het daarna voorlopig meestal even blanco: wit. Welke coalitie, en wethouders krijgen we, en wat worden hun maatregelen? Na alle oneliners, kreten en soms –helaas- ook verketteringen wordt het echt grotemensenwerk.
Wit. Dat is in de kerk rond die tijd de kleur van feest. Het begint op Witte Donderdag. Verdwenen alweer op Goede Vrijdag, maar keert helemaal terug in de Paasnacht. En blijft dan aanwezig, een hele tijd tot Hemelvaart. Helder wit waren ook weer de lichtjes met Kerst, net voor het begin van het blanco nieuwe kalenderjaar. In het dagelijks leven hebben we het over witte broodsweken. En witgoed, als je de aanschaf van een nieuwe koelkast of wasmachine bedoelt. Of over een witboek dat laat zien hoe je een beschreven probleem wilt oplossen. We drinken witte wijn bij de Oktoberfeesten. We kijken naar het witte doek in de bioscoop, waar het de hele voorstelling donker is. Of we zwaaien met witte doekjes in het stadion, wanneer een voetbaltrainer zou moeten opstappen. Of proberen een wit voetje te halen, als de ander juist weer succes weet te behalen.
In het laatste boek van de Bijbel, staat de kleur wit voor de overwinning. Niet alleen de witte onschuld die hoort bij het kind dat net geboren is, maar bij de mens die door alles heen is gaan. Door het grauw, donker en zwart, het hele leven. Erop of eronder. Jouw naam, persoonlijk, ingetekend op een lijst. Ongeschonden Gekend, bij Degene die je gewild heeft. En voor jou kiest. En blijft kiezen…
Roger
