‘Vanuit de zijbeuk’

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.

D’n Druppel

Je hebt ze in allerlei maten en soorten. Van hele dikke druppels tot van die miezerige, heel kleine druppeltjes. Druppels die de emmer doen overlopen en druppels die op gloeiende platen vallen. Sinds Carnavalszaterdag ken ik een nieuwe druppel: de ‘druppel’ van de Kieveloeët. Op deze druppel het beeldmerk van de Méélse Vastelaovend – het Kievelmenneke – en daaronder een afbeelding van Sint Nicolaas: patroonheilige van onze parochie en ons dorp. Carnaval. Voor veel mensen steeds meer het feest van grote manifestaties en de grote gebaren. Denk dan bijvoorbeeld aan Venlo waar op Carnavalszaterdag de pleinen overvol raken, om nog maar te zwijgen van bijv. de Rosenmontagzug in Keulen die jaarlijks honderdduizenden bezoekers trekt. Maar carnaval is ook nog steeds een feest van diepgewortelde tradities. Al krijgen die tradities natuurlijk wel een eigentijds gezicht, ook in ons dorp. Maar in de kern blijft het toch een feest waarin mensen samen optrekken en plezier maken. Een feest ook van de kleine ontmoetingen: op straat of op de hoek van het buffet of misschien wel de polonaise met elkaar lopend. Het feest ook dat we in Méél traditiegetrouw inzetten met de Vastelaovesmis. Een Vastelaovesmis, die vooral na de komst van kapelaan Roger, is uitgegroeid tot een toch wel unieke vorm van samenwerking tussen de Méélse Vastelaovesvereniging en de parochie. Maar samenwerking kan alleen iets moois worden als de wil daartoe van twee kanten komt. En die wil is niet alleen bij de parochie, maar ook bij de leiding van de Kieveloeët nadrukkelijk aanwezig. Evenzo is dat het geval bij de verantwoordelijke mensen bij de Véngneuze en de Kéjsjeut. Beide clubs hebben intussen hun eigen, volwaardige plek in die Vastelaovesmis veroverd. Ik heb die samenwerking de laatste jaren van heel dichtbij zien groeien en ik heb daar een heel fijn gevoel aan overgehouden. Het was een eer daaraan een steentje te mogen bijdragen en ik maak nu de plaats aan ‘de tekentafel’ zoals voorzitter Rudy Gommans het zei, graag vrij voor Koen Verstappen.

En dan nu nog even terug naar die ‘druppel van de Kieveloeët’. Ik kreeg die druppel aan het einde van de Vastelaovesmis omgehangen door prins Marcel. Achteraf is een mooier symbool van een geslaagde samenwerking tussen Kieveloeët en parochie voor mij niet denkbaar: de beeldmerken van Kieveloeët en parochie samengebracht op één druppel. De druppel heeft intussen een mooi plekje gekregen op m’n werkkamer. Tot Vastelaoveszaterdag 2019. Dan haal ik hem weer van het spijkertje en hang ik hem weer vol trots om mijn nek als ik me opmaak om naar de Vastelaovesmis te gaan!

Mat