Sóndese koost van zondag 24 december 2023
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Willemien: Ik heb eigenlijk weinig tijd om met je te wandelen deze morgen.
Marjo: Je moet zeker achter de kookpot gaan staan?
Willemien: Klopt, maar de korste Kribkesroute kunnen we wel lopen
Marjo: Prima.
Willemien: Ik heb echt zin in de kerstdagen.
Marjo: Ik ben nog niet zo in de stemming.
Willemien: Nou, ik ben 2 weken geleden bij het concert geweest in Panningen van Die Heimatkapelle en Femmes Vocal.
Marjo: Jij bent zo van het Méélse en dan ga je in Panningen naar een concert, daar begrijp ik niets van. Dat concert had toch ook in Meijel plaats kunnen vinden?
Willemien: Ja ik snap dat je dat denkt, maar de moeder van de gebroeders Berben die woont in het Verzorgingshuis bij Vincent de Paul.
Marjo: Ah, nu snap ik het.
Willemien: En je gelooft het niet, maar ik voelde mij er helemaal ”tusj.”
Marjo: Nee daar kan ik mij niets bij voor stellen.
Willemien: De kapel waar het concert in werd gehouden is helemaal “Mééls.”
Marjo: Hoe bedoel je dat?
Willemien: Die kapel is in 1870 gebouwd door aannemer Gooden.
Marjo: Familie van Gooden “zin gaat”?
Willemien: De vader er van. En dat bedrijf was ook gespecialiseerd in het maken van kerkbanken. En nu komt het mooiste van alles. De Heldese bevolking heeft destijds gevraagd aan Gooden of er Heldese bouwvakkers mee mochten werken aan de bouw van de kapel.
Marjo: Waarom wilde ze helpen of dachten ze dat die Meijelse hun werk niet goed zouden doen?
Willemien: De reden was dat ze in Helden bang waren dat de kapel te Meijels zou zijn en zij er zich “ neet thoes “ zouden voelen.
Marjo: Slim bedacht.
Willemien: Ik vond het “sjòn” dat Die Heimatkapelle in hun eigen heimat kapel waren.
Marjo: Zeker mooi.
Willemien: Ik ben ook blij dat de baby’s in hun eigen Meijel kunnen blijven voor controle.
Marjo: Hoe bedoel je?
Willemien: Het buro of consultatie bureau was eerst bij de Kinderopvang maar daar was geen ruimte meer en nu kunnen ze terecht bij D’n Binger.
Marjo: Perfecte plaats er voor.
Willemien: Ik zie dat we nu bij nr 37 zijn.
Marjo: Hoeveel nummers zijn het nog?
Willemien: Twee, 38 en 1.
Marjo: Dan zijn we er zo.
Willemien: Nou we zijn pas op de Vieruitersten.
Marjo: Oké. Ik bedenk mij dat wij eigenlijk twee uitersten zijn.
Willemien: Dat klopt, ik ben “dörpser” als jou en graag op de hoogte van alles.
Marjo: Mij interesseert het allemaal niet zo.
Willemien: Ha ha, maar uit eindelijk wil je wel weten wat er in Méél gebeurt.
Marjo: Uh, we kunnen ons niet missen en ik hoop dat we in 2024 nog veel wandelingen kunnen maken.
Willemien: Dat hoop ik ook, fijne Kerstdagen!
