Sóndese koost van zondag 30 juli 2023
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
Spelling
Peter: Hé, brandt het ergens?
Frank: Nou, waar wil je beginnen? De hele wereld lijkt wel in de fik te staan. Behalve hier, daar heeft de regen deze week wel voor gezorgd, gelukkig.
Peter: Het is inderdaad verschrikkelijk, hoeveel branden er deze zomer weer overal zijn. Zou het een direct gevolg zijn van de klimaatverandering?
Frank: Ja, wat denk je zelf?!
Peter: Maar ik had het net eigenlijk over het moordende tempo wat de dames hier voor ons aanhouden. Wil de kopgroep nog voor de middag de touretappe halen, bij d’n Binger aankomen of over de Villa Gladiola? Want dan heb ik nieuws voor jullie: ’doe maar rustig aan, want daarvoor ben je overal een week te laat’.
Monique: Oh ja sorry, ik heb er inderdaad flink de pas ingezet. Dan komt omdat ik een beetje geïrriteerd ben.
Linda: Waar maak je je druk over, dan?
Monique: Nee, nergens over. Ik ben letterlijk geïrriteerd. Ik heb een nieuw shirt aan en er zit zo’n verschrikkelijk labeltje in mijn zij te prikken. Ik had alle kaartjes eraf gehaald, toen ik de label uit de kraag wilde knippen had ik er al haast een stuk shirt bij zitten en nu blijkt er ook nog wat in mijn zij te zitten. Kunnen ze dat niet anders maken?
Linda: Nou, dát heb ik me van de week ook andermaal afgevraagd. ‘Kunnen ze dat niet anders maken?’ Waarom zitten er stickers onder nieuw porselein of een boek of weet ik wat, die je er met geen mogelijkheid vanaf krijgt gepeuterd? Terwijl er ook stickers bestaan die heel makkelijk gaan. Gebruik die dan! Of waarom zijn horecaondernemers verplicht om geld te vragen voor het melkcupje naast je koffie, terwijl er geen plan is bedacht om die cupjes beter te recyclen. En hoezo worden juist dyslecten geplaagd met een niet te spellen woord als ‘dyslectie’?
Frank: Oh ja, de wereld staat in de fik en mijn vrouw maakt zich weer druk om labels, melkcupjes, stickers en spelling. Lekker belangrijk, Linda!
Monique: Nou, ze denkt er anders net zo over dan mij.
Linda: Als ik.
Monique: Ja, dat zeg ik.
Linda: Nee hoor.
Monique: Huh? Waar heb je het over?
Linda: Hetzelfde als ik, niet dan mij. Het is hetzelfde als, en anders dan. En dan ik, in plaats van mij, want ik is het persoonlijk voornaamwoord van de zin. Zeg maar: ‘hetzelfde als ik doe’.
Monique: Oké, ik haak af.
Peter: Ik heb nooit aangehaakt.
Frank: En ik zeg: ’ja schat, je hebt gelijk, je bent gewonnen’.
Linda: Hébt gewonnen. Maar wat wilde je zeggen?
Monique: Nou, die plastic. Je moet moeite doen om een komkommer te kopen zonder plastic. Of soms zit iets zelfs in 2 of 3 lagen verpakkingen. Of in mijn geval staat er in 24 talen hoe ik mijn shirt in de was moet gooien, maar als het zo doorgaat, trek ik het ter plaatse uit en gooi het hier in de sloot.
Peter: Nee, dát is slecht voor het milieu!
Monique: Ja, dat snap ik ook.
Peter: Ik bedoelde niet je shirt in die sloot hè. Ik had het over de lichtvervuiling.
Linda: Je bedoelt luchtvervuiling met een u.
Peter: Nee, Neerlandicus. Lichtvervuiling. Als Monique haar shirt uittrekt, zien we allemaal die witte melkcupjes van haar en in heb mijn zonnebril niet meegenomen. Ze zouden inderdaad verboden moeten worden.
Monique: Oh ja, wat zijn we weer aardig, met je lichtvervuiling. Maar daar was laatst inderdaad ook alweer discussie over. Zijn er allerlei acties om wat licht te brengen in donkere dagen, zoals versiersels met kerst, klaagt de volgende groep weer over te veel licht.
Frank: In Nederland maken we ons te druk om onnozele dingen. Alsof we weer een Corona nodig hebben, om ons over essentiële dingen druk te maken.
Linda: Toch vind ik vervuiling wel iets, waar je zelf een verschil kunt maken. Al is het effect ervan alleen zichtbaar in je eigen dorp. Ik vind het belangrijk dat je je eigen troep opruimt. Hebben jullie trouwens op de jaarmarkt dat kraampje gezien, van Meijel Schoon?
Monique: Was daar niet zo’n toneelstukje bij?
Linda: Ja, dat. Ze bestaan nu al 5 jaar. Eigenlijk moet je hopen dat het de 10 jaar niet haalt.
Monique: Hoezo dat?
Linda: Ik bedoel, dat ze overbodig raken. Ik hoop dat Meijel zichzelf schoon houdt binnen nu en 10 jaar.
Peter: Kijk Linda, ik denk er net zo over dan jouw. Zullen we zwarte koffie gaan drinken, met onze kleren aan op dat schone terras daar?
Linda: Als…
Frank en Monique: Ja!
