Sóndese koost van zondag 14 mei 2023
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
Willemien: Heb je nog spierpijn gehad na de wandeling van zondag?
Marjo: Ja, echt wel. Had veel last van mijn kuiten.
Willemien: Oh “ ha ge pinj in de ku…?”
Marjo: “ Óntiechelek” , maar opgeven is geen optie!
Willemien: Juist, maar wat een geslaagde dag. Een grote opkomst en nog gezelligheid met De Heimatkapelle.
Marjo: Ik ben na de wandeling meteen naar huis gegaan.
Willemien: Dat klopt, ben je nog plantjes gaan kopen?
Marjo: Nee, mijn schoonvader die kwam op de koffie en vertelde dat ik moest wachten tot na de Ijsheiligen.
Willemien: Dat komt niet gauw voor dat je naar je schoonvader uit Panningen luistert.
Marjo: Uh, ik heb het natuurlijk ook op internet opgezocht. Want schoonvader weet het altijd” wieeet bééter.”
Willemien: Heeft hij toch gelijk gehad.
Marjo: Maar dat zeg ik hem niet. Ik ga vanmiddag mijn plantjes via internet bestellen.
Willemien: Via internet?
Marjo: Waarom niet? Daar bestel ik veel. Dus ook mijn plantjes.
Willemien: Daar begrijp ik niets van.
Marjo: Lekker gemakkelijk, Ron en ik lopen door de tuin met de i pad en bekijken wat we nodig hebben, vullen het aantal in, druk op verzenden en klaar!
Willemien: En dan ga je klagen dat ze slap hangen, als ze bezorgd worden.
Marjo: Dan laat ik ze een nacht in een flinke emmer met water staan en ze staan weer recht op.
Willemien: Veel succes! Ik haal ze in Meijel. Het was afgelopen week ook nog eens de Week van de stenen winkel.
Marjo: Wat is dat nu weer?
Willemien: Extra aandacht voor de winkels in het dorp. Het is toch ook geweldig dat er in Meijel nog genoeg winkels zijn voor onze dagelijkse boodschappen.
Marjo: Dat is zeker fijn.
Willemien: Daar moeten we samen voor zorgen dat dat aanbod blijft en niet dat je over een tijd voor “un pèkske bòtter” naar Panningen moet.
Willemien: Oké, ik snap je boodschap.
Marjo: We gaan de bloemen halen op de Kampsteeg.
Willemien: Goed bezig. Wat anders. Ik hoorde dat Jo Ketels is overleden?
Marjo: Is dat de eigenaar van Hotel Ketels?
Willemien: Ja, dat klopt. Daar was het altijd gezellig. Met de kermis naar het matinee en met carnaval de Boerenbruiloft.
Marjo: Dan heb je daar vaak de bloemetjes buiten gezet!
Willemien: Echt wel! Jo Ketels was een echte kastelein.
Marjo: En wat maakte hem een echte kastelein?
Willemien: Hij droeg dagelijks een zwarte broek, witte blouse en had een “nóndedjuukke” om.
Marjo: Een wat? Je mag niet vloeken.
Willemien: Dat doe ik ook niet. Weet je niet wat ik daar mee bedoel?
Marjo: Nee, Willemien.
Willemien: Dat is een vlinderdas.
Marjo: Dan weet ik nog niets, vlinders zitten op bloemen.
Willemien: Zoek dat vanmiddag maar eens op op internet.Heb je tijd genoeg voor nu je geen plantjes gaat bestellen.
Marjo: Dat is een “nóndedjuus goejj “ plan.
