‘Sóndese koost’

Sóndese koost van zondag 23 april 2023

Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!  

Bisbis

Monique: Wat was het geweldig hè!

Linda: Nou Monique, ik moet je zeggen, jij praat altijd zo vol van trots over je dorp, dat ik het bijna benijd. Maar dat ik soms ook denk: ’nou, nou het kan ook een toontje lager’. Maar ditmaal moet ik het je echt nageven. Het was fantastisch.

Monique: ‘Nóg ènne mi de jas én’. Ik waande me weer helemaal als 16-jarige bij ‘de Pannesjóp’ en ‘de Treffer’, met een omhoog getoupeerde haarlakkuif.

Linda: Dat zegt mij niks, maar de muziek ken ik natuurlijk wel. Jij bent van een eerder bouwjaar dan ik, maar muziek is van alle tijden hè.

Monique: Klopt, je kunt mij eigenlijk wel alles voorschotelen tussen pakweg 1960 en nu.

Linda: Nou, dat weet ik niet hoor. Er is ook muziek, nou ja laten we zeggen ‘geluid’, waar ik echt helemaal niks mee heb. Maar ach, die is dan weer goed voor andere mensen.

Monique: Voor wie zou het liedje van het songfestival ‘goed’ zijn?

Linda: Aj aj, ja dat is wel een dingetje. Ben jij een vaste kijker?

Monique: Ikke? Nee, dat laat ik graag aan me voorbij gaan. Het genre is niet het mijne, maar los daarvan. Het gaat meer over vriendjespolitiek dan over muziek.

Linda: Wat mij de laatste jaren, nou ja tientallen jaren ook opvalt, is dat alles een wedstrijd moet zijn. Blijkbaar is de mens enkel nog maar gepassioneerd gedreven als er iets te winnen valt. Kijk maar eens naar landelijke t.v. programma’s, regionale politiek of zelfs lokale tradities zoals de Kwéékmiddig. Het gaat al lang niet meer om samen plezier hebben, ergens inhoud aan geven, muziek maken of welke beleving dan ook. Alleen nog maar om winnen.

Monique: Nou, de harmonie heeft mijn hart alweer gewonnen afgelopen weekend, puur door het beleven van heerlijke muziek! Ik hoop dat we dit evenement nog eens terugzien, net als ‘Wòr Méél Gröts Òp Is’ destijds.

Frank: Ze moeten wel oppassen, dat het geen ‘Waazel’ effect heeft.

Peter: Pardon?

Frank: Sjééle Waazel-effect. Het effect dat, door een succesevenement te vaak te herhalen, deze of je andere activiteiten de tol ervoor betalen en er ‘weinig muziek meer in zit’. Ik zeg: ‘less is more’.

Monique: Ik kijk nog altijd met weemoed terug naar het Gala Muzikala en de Maestro. Dat mogen ze van mij best nog wel eens herhalen.

Frank: Precies, dat bedoel ik. Het was er éénmaal en daarom liet het een indruk achter en kijk je uit naar misschien een nieuwe editie. Maar verandering van spijzen doet eten. ‘Iedere dach èrpel ééte, wil zèllefs dizze boer nie, die allieën vrèt watjie kéént!’

Monique: Nou, ik kreeg gisteren na mijn Indische rijsttafel anders geen staande ovatie. Sterker nog, je bent met een stille trom van tafel vertrokken!

Peter: Indisch, nou ik had wel ‘bisbis’ geroepen, hoor!

Frank:  Nou, dan heb jij de pepers van Monique nog niet geproefd! Ik wens je er veel toitoitoi mee.

Peter: Chap Toitoitoi!

Frank: Geef mij maar een lekkere portie verse asperges. Ook die blijven vooral lekker, omdat je ze niet het hele jaar kunt eten.

Linda: Je kunt ze toch in de diepvries doen.

Frank: Nee, dat is echt niet hetzelfde. Hooguit goed om door de soep te draaien.

Monique: ‘Dur ut passefietje!’

Linda: Passe-vite, denk ik. Uit het Frans.

Monique: Ja die, zo’n ouderwets keukenapparaat, wat je met de hand moet draaien om een of ander te vermalen.

Linda: Dat is echt ouderwets. Ik heb gewoon een keukenmachine. Oh nee, die is stuk.

Monique: Nou, en precies daarom heb ik een ouderwets ‘passefietje’. Die gaat niet stuk. En als het je toch gelukt is, kun je hem altijd nog bij het Repaircafé laten maken.

Linda: Nou, daar ligt nu mijn keukenmachine. Ze maken ook elektrische apparatuur, hoor. Maar ik las op Meijel24, dat ze nieuwe hobbytechneuten zoeken voor hun team.

Frank: Ik zag van de week op t.v. dat Repaircafé een Europese organisatie is. Uitgevonden door een Nederlander. Een initiatief om duurzaamheid te bevorderen. Alles krijgt een tweede leven.

Peter: Bis bis, encore encore!

Monique: Ja, mijn Peter spreekt ook een aardig woordje over de grens. Maar die mooie asperges, draai ik niet door mijn ‘passefietje’.

Linda: Zij dronk ranja met een rietje, passefietje, op een Amsterdams terras…

Peter: Terras. Dát klinkt als muziek in mijn oren. En als we niet in het zonnetje kunnen zitten, doen we ‘dur ènne mi de jas én’.