Sóndese koost van zondag 19 maart 2023
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
Willemien: En Marjo, is je plan 2 weken gelden gelukt?
Marjo: Welk plan?
Willemien: Nou, Kèpelse kersen vlaai inzetten van Dikke Mik, om geen formule 1 te hoeven kijken met je schoonvader.
Marjo: De vlaai was heerlijk!
Willemien: Dat geloof ik, maar dat was niet mijn vraag. Heb je “onze “ Max gezien?
Marjo: Eerste geworden, toch?
Willemien: Je draait er omheen….
Marjo: Ja, we hebben naar “onze” Max gekeken. Ik ben niet zo goed op koers gebleven als
“onze “ Max.
Willemien: Waar heb je een steek laten vallen?
Marjo: Toen schoonvader naar huis ging en door de keuken liep, stond de vlaaidoos op het aanrecht. Hij voelde zich een beetje “ vur ut lèpke gehaawe,” maar we hebben het uitgepraat en het is weer dikke mik tussen ons.
Willemien: Gelukkig, ik vond het wel “sjòn” bedacht. Wat ook leuk bedacht was afgelopen zondag, was de blaasbende van den Doelhof.
Marjo: Wat is dat nu weer?
Willemien: De klas van meester Hidde Knops heeft hem in alle vroegte een serenade gebracht.
Marjo: Oh ik dacht even aan bellen blazen. Had hij wat te vieren?
Willemien: Nee, Hidde had de opdracht gegeven dat de kinderen thuis veel moesten oefenen op hun blaasinstrument. Dat hadden ze ook gedaan! De ouders hadden er pijn van aan hun oren.
Marjo: Ja daar wordt je niet blij van als je kind elke dag aan het toeteren is.
Willemien: De ouders hadden een plan gemaakt om Hidde in de vroege ochtend, van de blaasbende te laten genieten. Om 8.45 uur stond de hele klas bij Hidde voor het huis.
Marjo: Zal de buurt ook leuk hebben gevonden.
Willemien: Voor dat geluid zou ik het raam dicht gemaakt hebben. Wel een erg leuk gebaar naar Hidde toe.
Marjo: Dat zeker, maar ik ben blij dat hij niet bij mij in de straat woont, want zo vroeg draai ik mij nog een keer om.
Willemien: Dan is de oproep van de Velo voor dames om mee gaan te fietsen, op zondag om 9.00 uur niet voor jou van toepassing.
Marjo: Nee, dat zeg ik net. Is te vroeg en ik ga mij niet zo moe maken.
Willemien: Dat fietsen lijkt mij wel leuk maar dat fietst tenue, dat vind ik niks.
Marjo: Dat bedoel ik, dat komt er nog eens bij. Je denkt toch niet dat ik in zo’n pak op de fiets kruip.
Willemien: Maar hoe meer je fietst, hoe beter dat tenue gaat zitten.
Marjo: Het zal wel, laat mij maar met mijn lekkere losse trui op zondagmorgen gaan wandelen.
Willemien: Dat is ook meer mijn ding; wandelen en samen kletsen met jou.
Marjo: Ja, want als wij dat niet meer doen, kom ik niets meer aan de weet over “ut Méélse land.”
Willemien: Heb je gisteren kaartjes gekocht van de Harmonie?
Marjo: Nee, is het weer zo ver? Ik heb Jo Basten gemist met de donateur kaarten.
Willemien: Daar zijn de kaartjes niet voor. De online verkoop is gestart voor “Nòch énne mi de jas èn.”
Marjo: Daar hoef ik geen kaartje voor te kopen want dat hoor ik iedere keer als we ergens zijn waar bier in het spel is.
Willemien: Het klopt wat jij zegt als wij niet wandelen kom je niets aan de weet. Het is een concert met liedjes die je vroeger hoorde als je op stap ging en op het punt stond om naar huis te gaan.
Marjo: Dat is “sjòn!” Nu zal ik Ron vanavond eens gaan voorstellen om er “nòch énne mi de jas èn te doe:”. Die weet niet wat hij meemaakt.
Willemien: Ik ben benieuwd! Succes met het kopen van de kaartjes.
