Sóndese koost van zondag 4 december 2022
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
De klos
Peter: ‘Frank, wa loeëpe géj te klósse vandaag’. Kom op, zet eens een tandje bij.
Frank: Ja, dat zei Linda van de week ook al, maar sjonge jonge. Mijn hoofd wil het allemaal wel, maar mijn voeten niet.
Peter: Hoe bedoel je? Jouw hoofd is inderdaad altijd sneller dan de rest van je, maar je bent er nog nooit zo traag van gaan lopen. Wat heb je gedaan dan?
Frank: Gedanst.
Peter: Gedanst, jij? Heeft ze je aan je haren meegetrokken naar een of ander fout muziekfeest?
Linda: Nee, dat is zaterdag pas!
Frank: Wat? Oh nee. Geen haar op mijn hoofd, die eraan denkt om dan ook nog naar the QMusic party in d’n Binger te gaan! Linda heeft Moniek Koopmans zien dansen als jurylid bij Dancing Peel & Maas en toen was ik de klos. Nu wilde ze met mij de tango gaan doen.
Monique: Dat had ik willen zien!
Linda: Ja, dat dacht ik ook. Maar ik kan je verzekeren, Monique, je wilt er niet bij zijn. Mijn tenen zijn nu bont en blauw getrapt. Mijn voeten wilden namelijk wél, maar mijn hoofd niet! Dat valt tegen, om die pasjes allemaal te onthouden, als je dat niet gewend bent.
Monique: Misschien kun jij dan beter aanstaande donderdag gaan dansen.
Linda: Nou, ik weet niet hoor. Ik heb echt nog last van mijn voeten en hier en daar.
Monique: ‘Hérre ge pinj in òw kutje?’
Linda: Pardon?
Frank: Of je last van je kuiten hebt! Kom op, Linda. Dat was les één van onze Meijelse les, toen we hier kwamen wonen.
Monique: Ach, dat heb je er tegen die tijd wel uitgelopen. En anders dans je wat langzamer, dat mag bij die groep. Het is vooral voor ouderen, mensen met dementie, in een rolstoel, mantelzorgers en iedereen die graag wil dansen.
Linda: Daar hoor ik nu nog net niet bij. Maar wat goed, dat ze dat organiseren. Het schijnt dat muziek mensen helpt om zich dingen van vroeger te herinneren.
Monique: Nou, dan kun jij wel een muziekje gebruiken, niet? Vorige keer vertelde je nog dat je Sinterklaas cadeautjes voor jezelf koopt, laat inpakken en daarna niet meer weet wat erin zit. Weet je nog wat je met pakjesavond gaat krijgen?
Peter: Ik ben bij ons ‘Sinterklòs’. Nou ja, in elk geval ‘de klos’. Ik zal wel de roe krijgen. Dan neemt Piet me mee in de zak naar Spanje en dan ga ik lekker met mijn voetjes in de zee pootje baaien.
Frank: Nou, daar zou ik nu wel wat voor over hebben. En niet alleen voor mijn voeten. Ook lekker met mijn hoofd in de zon. Het is hier ineens echt winter geworden hè.
Peter: Dat zou ook eens tijd worden. Ik houd er wel van, de wintertijd. Prachtige zonsopgangen en lekker open weer om te wandelen.
Frank: Je begint nou toch niet te mijmeren over Elfstedentochten, hè.
Linda: Lekkere winterse pot en kaarsjes op tafel.
Monique: Oh ja, ‘balkebréj en krutj, mòrremoes mi woorst en snert nuttuurelik’.
Peter: Het water loopt me al in de mond.
Frank: Nou, bij mij loopt alleen mijn neus.
Peter: Ach, zolang er dan nog maar iets loopt bij jou, is het goed toch?! Kom , effe doorlopen nog.
Monique: Precies. ‘Dè dur wa garre óppe klós kumt’. Ik moet nog wat cadeautjes inpakken, een gevulde speculaas bakken en opruimen.
Linda: Opruimen? Kun je dat niet beter ná pakjesavond doen?
Monique: Nee, ik moet plaatsmaken in de kamer. Morgen haal ik ‘de kórsbòm’. Daarachter bij Koopmans óppe Nillewérterdiek’.
Linda: Bij Moniek? Laat hem dan maar niet op je tenen vallen!
Monique: Nee, bij ‘Nol’, de buurman. Als we hier bij de motorcrossbaan afdraaien, dan ben je er al.
Frank: Ja, maar nu doen we een pirouette richting de Simonshoek. Anders wordt het zo een ‘Arabesque’.
Monique: Abba wie?
Frank: Dat ik er dan met gestrekt been in ga, figuurlijk dan.
