Sóndese koost van zondag 30 oktober 2022
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
Willemien: Wat ben jij vroeg vanmorgen? Ik heb de koffie nog niet op.
Marjo: Ik ben niet vroeger dan normaal, ik denk dat jij te laat op bent gestaan.
Willemien: Hoe laat heb jij ‘t?
Marjo: 9.00 uur. Dus ben ik zoals altijd mooi op tijd. Ik ben altijd een vrouw van de klok.
Willemien: Vandaag dan toch niet, het is namelijk 8.00 uur.
Marjo: Oh jee, ben ik vergeten om de klok te verzetten.
Willemien: Dat denk ik ook!
Marjo: Ik zeg maar zo, beter te vroeg dan dat ik “uvver titj” ben.
Willemien: Dat klopt, dan kun je op jouw leeftijd beter te vroeg zijn. Kom we gaan wandelen.
Marjo: Ik dacht dat dit jaar de klok niet verzet zou worden?
Willemien: Waarom niet?
Marjo: Met die hoge energie prijzen moet ik een uur eerder de lampen aandoen.
Willemien: Dat maakt toch niets uit of je die lampen ‘s morgens aan hebt of ‘s avonds?
Marjo: Dat ben ik niet met je eens, bij mij ligt ‘s morgens nog alles op ‘t nest te ronken.
Willemien: Wat bedoel je daar mee?
Marjo: Dat iedereen nog op bed ligt te snurken en dan hoeft er geen lamp aan. En ‘s avonds hangt iedereen in de kamer rond en gaan de lampen aan.
Willemien: Ja, als je het zo bekijkt, klopt je beredenering. Je merkt dat iedereen bezig is om zuiniger met de stroom om te gaan.
Marjo: Ik moet regelmatig aan de jeugd van ons vragen of ze in de kerk geboren zijn.
Willemien: Snappen ze dan wat je bedoelt?
Marjo: Eerst niet, nu wel. Ik heb zo vaak de deur achter hen dicht geslagen, dat ze mij nu wel snappen.
Willemien: Het valt mij wel op, dat de kerk tegen middernacht niet verlicht is.
Marjo: Tja, ook zij zullen op de kleintjes moeten letten.
Willemien: “ Dè is tóch zèùnt.” Het ziet er altijd zo gezellig uit met die verlichte kerk.
Marjo: Jazeker, als ik tegen middernacht van Helden af kom, dan denk ik bij Meeuwis: “Gelukkig, ik zie het licht weer in “Méél.”
Willemien: Het zijn zo weer de donkere dagen voor de kerst.
Marjo: Kerst? Dat duurt nog even. Laat eerst de Sint eens komen.
Willemien: Daar heb ik niets mee, ik vind kerst gezelliger.
Marjo: Nou ik vind beiden gezellig.
Willemien: Ik zet over een paar weken de kerstboom in de kamer.
Marjo: Ik niet, je moet ieder zijn feest gunnen. Ik wacht netjes tot na 6 december.
Willemien: Jij wel!
Marjo: Ik zeg wel heel eerlijk, voordat de Sint zijn voet aan wal zet in Spanje, staat de piek op de kerstboom.
Willemien: Ik zag een oproep voor deelname aan de Kribkesroute.
Marjo: Van mij mogen ze, het is mij nu te duur om het kribke buiten te verlichten.
Willemien: Je kunt ook creatief zijn. Zet er een warme chocomelk bij en vraag een euro per beker.
Marjo: Dat is een goed idee, als jij er dan eens bij gaat zitten om het geld te innen. Jij bent toch de hele dag thuis.
Willemien: Grapjas! Ik merk dat je vroeg op bent geweest vanmorgen.
Marjo: Wat hoor ik toch voor een geronk door Meijel? Dat is zeker niet mijn jeugd.
Willemien: Dat is bij de Simonshoek, daar is het Nederlands kampioenschap motorcross.
Marjo: Wat een herrie.
Willemien: Ik vind het prachtig, het is toch uniek dat dat in Meijel georganiseerd wordt.
Marjo: Je hebt weer gelijk.
Willemien: Ik ga nu naar huis, eten koken. John gaat naar de motorcross vanmiddag.
Marjo: Hij kan toch een boterham eten?
Willemien: Dat kan zeker, maar ik denkt dat hij “‘ne goejje bòjum” nodig heeft voor na de cross.
Marjo: Hebben ze daar ook een derde helft in het bos van de Simonshoek?
Willemien: Zeker, daar zal John nog wel een lindeboom meester maken in het dennenbos.
Marjo: Dan snel naar de kookpot.
