Sóndese koost van zondag 23 februari 2025
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Droom
Linda: Weet je waar ik nou zin in heb?
Monique: Vakantie? Koffie? Sauna?
Linda: BBQ!
Monique: BBQ? Een straal zon maakt nog geen zomer! Jij wil wel dat het heel snel warm gaat worden niet?
Linda: Nou, ik had het vorig weekend al zin in BBQ. En toen was het nog bere-koud. Weet je, soms heb je ineens een idee, ergens zin in of je wordt wakker van een droom en dan denk je, hoezo gaat het hierover? En dan even later valt je kwartje.
Monique: En slaat de werkelijkheid je gewoon in je gezicht.
Linda: Nou ja, zo erg ook weer niet. Maar dan snap je ineens waarom je dat gedacht hebt. Dan kom je erachter dat je toch zijdelings iets gehoord hebt of onbewust iets gezien of geroken hebt, en blijkbaar gaat je brein daar dan toch iets creatiefs mee doen. In een droom dus.
Monique: Als jij van barbecues droomt, moet je misschien toch maar eens stoppen met dat gelijn van je. Ga maar vasten na de vastelaovend!
Linda: Daar kwam het dus van! Niet van vastelaovend, maar wel van die dienstenveiling van laatst. Dat moet het wel geweest zijn.
Monique: Jij? Jouw brein is wel heel creatief met je aan de haal gegaan.
Linda: Nee, ik heb van de week horen vertellen dat er een BBQ voor duizenden euro’s onder de hamer is gegaan.
Monique: En wat krijg je dan? Hamburger met kaviaar. Of kippenlevertjes met het gouden ei.
Linda: Getver. Daar droomde ik dus van de week ook al over. Die kwakzalver met zijn levertjes. Maar goed dat ze hem nu opgepakt hebben met zijn schimmige praktijken. Bah. Zo misbruik maken van mensen die ten einde raad zijn.
Monique: Toch maar goed dat die Stegeman afgelopen zomer hem op heterdaad betrapte met zijn wanpraktijken. Maar toch hè. Sindsdien heb ik ook geen worstjes van Stegeman meer gehad. Ik associeerde zelfs die naam van die presentator Stegeman, met mijn worstje voor op de boterham. Ik smeer nu al maanden ‘krutj mi kieës’.
Linda: Wat zeg je?
Monique: ‘Krutj mi kieës’. Stroop en kaas, dat is lekker, samen op je boterham.
Linda: Nooit gehoord. Ik combineer altijd pindakaas met vlokken en kaas met jam.
Monique: Jam. Dat eet ik dus niet meer sinds….
Linda: Nu hou maar op. Hier links?
Monique: Ja, is goed. Hé, wat is dat daarachter op de Kalishoek voor een licht? Dat kan toch niet van een kas zijn?!
Linda: Jij weet dat niet? Kijk, je ziet het zo als we wat dichterbij zijn. Hier woont een prins van de Carnaval en haar ouders hebben de hele gevel van de schuur in carnavalskleuren verlicht.
Monique: Dat is wel heel handig, als je ’s avonds na het stappen de weg naar huis niet meer weet, dan ga je gewoon op het licht af.
Linda: Of je loopt per ongelijk de kerk in, want die is ook al wekenlang in rood geel groen verlicht.
Monique: Als de 3 wijzen hun weg vonden door het licht van de ster te volgen, dan kom ik ook vast wel thuis, als ik dat doe.
Linda: Ik weet niet of jij zomaar tot die drie wijzen behoort.
Monique: Wat zei je daar? Ik verstond je niet goed.
Linda: Dat waren mannen, die wijzen. Dus dat kan niet.
Monique: Jaja. Zeg, Linda, wat zegt jouw creatieve brein van een warme chocomel met wat lekkers erbij?
Linda: Laat me daar nou net aan denken! Toevallig!
