Sóndese koost van zondag 1 december 2024
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Geloof
Frank: Zeg Peter, doen jullie nog altijd aan pakjesavond?
Peter: Ja, aan mijn bankrekening te zien, wel.
Frank: Maar die kinderen van jou zijn toch allang groot?!
Peter: Klopt, maar Monique niet. Een meter vijfenzestig ongeveer. Nee, zonder gekheid. Zij vindt dat gezellig.
Frank: En jij dan?
Peter: Ik vind het vooral duur. Monique snapt het principe van Black Friday nog niet helemaal. Ze gelooft er vurig in, dat ze echt goedkoper uit is, dan de rest van het jaar. Nou, ik geloof al vijftig jaar niet meer in Sinterklaas.
Linda: Hé Monique, heb jij je cadeautjes online gekocht?
Monique: Ja en nee. Ik koop zoveel mogelijk in echte winkels, maar wat ik niet kan vinden, bestel ik. Trouwens, ik bestel ook bij kantoorenthuis, je weet wel van Martin. Dat is niet echt een onlinewinkel.
Linda: Daar kun je geloof ik, ook werkelijk alles krijgen. Kopieerapparaten, horecabenodigdheden en zelfs wc’s.
Monique: WC’s? Ik wist niet dat ie in het witgoed zat?
Linda: Kijk maar in zijn etalage, daar staat er een.
Monique: Wat vind jij van de etalage van de Poolse winkel?
Linda: Helder.
Monique: Vanwege al dat glaswerk bedoel je?
Linda: Nee, ik bedoel het uithangbord: Poolse supermarkt Meijel. Dat is heldere taal, na al die aannames, die de revue gepasseerd hebben.
Monique: Inderdaad, de gehele internationale keuken kwam voorbij: Pools, Turks, een Iranees uit Ospel.
Linda: Nou poe hé. Ik ben wel benieuwd naar de Ospelse keuken.
Monique: Bij de Dorpsherberg was het anders goed eten. En de Vrienden van de Peel.
Peter: Of Fiësta grill, dat is dan weer Mexicaans.
Monique: Over fiësta gesproken. Gisteren zijn we bij de liedjesavond geweest.
Linda: Ik denk dat ik nu even voor Oost Indisch ga.
Monique: Nakal?
Linda: Nee, Oost Indisch doof.
Peter: ‘Ge wit nie wa ge gemist het’.
Frank: Mòj.
Monique: ‘Nee: sjón! Ut was echt sjón!’
Linda: Dat jij zelf niet meedoet?!
Monique: Soms heb je van die dromen, die je wakker houden, totdat je ze uitvoert.
Peter: En mij!
Monique: Maar ik durf niet.
Frank: Beter.
Monique: Ja, maar wie ben ik om aan mezelf te twijfelen?!
Peter: Nou, ik help je wel.
Linda: Ja hoor Monique, ‘that’s the spirit’. Geloof in jezelf, een ander doet het niet. Laatst sprak ik mijn baas op het werk. Die had een sollicitant gehad. Na het gesprek werd er een hand gegeven en de sollicitant zei: ’jullie horen nog van mij’. Heerlijk, zo’n humor en het lef om dat op dat moment te zeggen. Ik zei tegen mijn baas: ’aannemen!’.
Monique: Nou, geloof maar, dat ik voor volgend jaar plannen ga maken voor de liedjesavond.
Linda: Heb je trouwens al plannen voor Kerst?
Monique: Daar kan ik nou niet wakker om liggen. Ik flans wel wat in elkaar. Misschien ga ik wel inspiratie opdoen bij de nieuwe Pool.
Linda: Dat gaat nóg beter achter een lekker wijntje. Zullen we?
