Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 6 november
Lei: Het leven is nauwelijks meer bij te benen. En dat ligt er niet aan dat bij het ouder worden die ‘onderdanen’ strammer worden. In rap tempo nog snel langs Sintmaarten, de ’elfde van de elfde’; Sinterklaas en Kerstmis en we slaan de laatste bladzijde van 2016 weer om. Dat gaat voor kinderbeentjes nog te snel.
Piet: In de etalages buitelen de feestdagen allemaal over elkaar heen. De bakker moet nog beginnen zijn pepernoten aan de man te brengen en dan probeert het tuincentrum al voor te kruipen met de nieuwe kerstspullen. De slijter probeert ons duidelijk te maken dat ‘de bubbeltjes’ ook buiten de feestdagen lekker zijn en de Carnavalspèkskes hangen in de rekken al op de eerste klanten te wachten.
Thei: Ons An en ik laten ons niet gek maken, al moet ik zeggen dat An al weken van te voren bezig kan zijn met de cadeautjes voor de kleinkinderen. Daar kan ze echt van genieten!
Niek: Sinterklaas en Sintmaarten past ook beter bij ons mensen als al die nieuwlichterij als Halloween en wat ze nog meer allemaal verzinnen. En dan die ‘Horrorclowns’ die iedereen de stuipen op het lijf jagen.
Piet: Een heel verschil met Pipo de Clown en Bassie en Adriaan waarmee onze kinderen groot zijn geworden.
Lei: Ja jongens, het moet allemaal sneller en … gekker.
=====================================================
Wim: Dat was me deze week toch wel een spectaculair schouwspel bij de kerk.
Lins: Hoezo, heb ik weer eens wat gemist?
Wim: Inderdaad Lins. Ze waren met een gigantische hoogwerker de verlichting van de kerkklokken aan het repareren. Ik kreeg al bijna hoogtevrees toen ik er naar stond te kijken.
Jan: Lins maar je kunt nog ‘op herhaling’. Ik zag gistermorgen dat Piet Schers foto’s van het gebeuren op die weblog van de ‘kéérk’ heeft gezet. Je weet niet hoe je op die site komt? Gewoon www.parochiemeijel.nl intikken en je bent weer helemaal bij.
Wim: Kun je Mien eens laten zien dat je hier aan de stamtafel ook nog wat opsteekt en niet alleen bezig bent met kaarten en lekkere borreltjes drinken. Al is dat natuurlijk ook niet onbelangrijk…
======================================================
Wiel: Die jongens van ‘Pròt Mèr Mééls” hebben toch wel een prachtige stunt uitgehaald, met dat ‘Mééls Krèntje’. Ons Bertha dacht écht dat het oude Weekbericht weer in de gang lag.
Henk: Een goeie grap, maar daar krijgen we het ‘Krèntje’ natuurlijk niet mee terug. En Jan en Marleen Daems zullen er – ook al zijn ze nu met pensioen – wel niet opnieuw mee beginnen. Ook zij willen natuurlijk van hun vrijheid genieten en gelijk hebben ze.
Jo: En toch zou het mogelijk moeten zijn. Zo’n Dorpsoverleg weet wel de hele ‘Straot’ te vernieuwen, maar zou niet in staat zijn het Weekbericht nieuw leven in te blazen? Ik kan het me niet voorstellen.
Ger: Ik denk dat we ons daar lelijk aan verkijken. Je moet niet alleen een goeie redactie hebben die daar elke week heel veel tijd in wil steken, maar ook grote adverteerders die er geld in willen stoppen. En daarvoor is een dorp als het onze echt te klein.
Wiel: Misschien moet je ook meer met de tijd mee gaan. Niet denken aan zo’n papieren Weekbericht, maar ’t internet gebruiken. Zoiets als de parochie al enkele jaren doet met haar weblog. Een digitaal ‘dagkrèntje’ met het dagelijkse nieuws van elke dag en voor elke dag van de week steeds terugkerende rubrieken. Kunnen die jongens van ‘Nao de Hommis’ op zondag toch hun onzin van hier uit ’t café kwijt. En voor elke dag van de week een vast columnist, lijkt me ook wel leuk.
Wiel: En eens in de zoveel tijd de verkiezing van ‘’t mooiste Méélse woord.
Ger: Voor vandaag zou ik dat wel weten: ‘Sjon Mééls Durske”.En met zo’n ‘Sjon Mééls Durske’ ben ik vandaag op de kop af 45 jaar getrouwd. Wim doe ons hier nog maar een borrel en geeft die tafel van hiernaast er ook een.
Jo: Goeie proat Ger. Maar toch nog even terug naar dat Krèntje’.Als die van ‘Nao de Hòmmis’ dit balletje aan het rollen brengen, zijn er misschien zo een paar ‘gekken’ te vinden die er verder mee aan de slag willen gaan. ’s Morgens het Limburgse nieuws in de brievenbus en ’t Méélse nieuws op de computer!
Wiel: En om die Limburgse krant ‘een poepje te laten ruiken’ zou dat Mééls dagkrèntje natuurlijk ook op zondag moeten verschijnen. Dat zou lachten worden!
Ger: Met naar ’t voorbeeld van de Duitse televisie ‘Das Wort zum Sonntag’ van kapelaan Roger.
