Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 3 januari
Tradities zijn er om in ere te houden! Wim gaat met de fles is rondgegaan om de vaste klanten een extra borrel op het nieuwe jaar aan te bieden en er op dat nieuwe jaar geproost kan worden. Maar al snel komen de gesprekjes – of zoals iemand op de weblog zei: ‘dat lekker Mééls gezannik’ – weer snel op gang.
Wiel: Enne, iedereen het oude jaar goed uitgeluid?
Niek: Bertha van mij viel bij het tweede glas al in een diepe slaap. Ik heb het lekker zo gelaten en me nog een borrel extra genomen. Als ik haar wakker gemaakt had, zou ik zeker kippenboutjes in de oven hebben moeten gaan warmen. Die krijgt altijd honger als ze een glas op heeft.
Piet: En nu heb jij ze natuurlijk in je eentje soldaat gemaakt, want die zijn koud ook best lekker.
Niek: Ze waren inderdaad lekker.
Jo: Ik heb met Tina naar die Herman Finkers gekeken. Het viel me wat tegen. Maar nog altijd tienmaal mooier als allemaal die grove praat van veel van die andere cabaretiers. Een lekker glaasje erbij en wat oliebollen van ‘de Grúún’ en onze Oudejaar kon niet meer kapot.
Wiel: Bij ons werd het onverwacht wel erg laat. Bij ons in de buurt is het gebruik om elkaar om twaalf uur op straat Zalig Nieuwjaar te wensen. De nieuwe buurman nodigde ons uit om bij hem samen een borrel te drinken op het nieuwe jaar. Ik moet zeggen dat hij een vaste hand met inschenken heeft!
Cor: Het lijkt wel of de duvel ermee speelt. Moest dit jaar met Kerstmis de brandweer opnieuw uitrukken voor een fikse brand. Er kwam zelfs assistentie opdraven uit Roermond en Weert.
Lins. Tja, nou niemand nog gelooft dat de hel bestaat, wil die duvel toch bewijzen, dat ie er nog wel is. En dat doe je dan bij voorkeur op een hoge kerkelijke feestdag…
Jan: Geef mij op hoogtijdagen maar zo’n Belgisch duvelke, met dat dikke buikje. Heerlijk man. Maar kan iemand mij vertellen wat alpaca’s zijn, waarover in het artikel over die band sprake was.
Piet: Je moet dan denken aan een lama, maar dan een beetje in dwergformaat. Ze zeggen trouwens dat lama’s zo geweldig kunnen spugen, maar die brand was blijkbaar toch te groot om zo te blussen.
Lins: Maar het waren toch ook maar dwergjes, zei je net…
Cor: Maar alle gekheid op een stokje. Ook al zijn er geen gewonden gevallen of nog erger; Toch allemaal heel vervelend voor het gezin dat door die brand getroffen werd.
Lins: De enige die er goed mee is geweest zal de kastelein wel zijn waar die brandweerlui na afloop hun dorst geblust hebben. Ik heb tenminste van oud brandweerlui altijd begrepen dat brand enorm dorstig maakt.
Jo: Als er nu nog een normaal denkend mens is die durft te beweren dat het weer niet van slag is, dan weet ik het niet meer. Mien en ik waren net voor Kerstmis op familiebezoek in Sittard. Op de Markt daar, zat ‘s middags half Sittard op de terrassen aan de koffie.
Wim: Daar ben je dan toch ook wel even bij gaan zitten?
Jo: Hoe kun je het raden. Maar niet een gewone koffie, maar eentje die helemaal uit Ierland kwam. Dat verschil proefde je dan ook wel… Ik had trouwens mijn zwager dat nieuwe boek van Herman Cromvoets ‘Zwèmme bij Eévert’ cadeau gedaan en die was daar erg blij me.
Lei: Ik ben het ook aan het lezen. In Méél heeft op dit moment iedereen de mond vol over Peelgeluk. Herman spreekt nog over ‘Piëlgevuul’. Ik denk dat hij het bij het goeie end heeft: Je moet eerst het goeie ‘gevuul’ hebben voordat je van geluk kunt spreken. Zeg ik tegen ons Mariet al jaren…
Toon: Leon, doe ons hier nog allemaal een Peelneutje. Krijgen we daar een warm ‘gevuul’ van en heeft Lei thuis weer echt Peelgeluk.
Henk: Al iemand een idee wie hier vanmiddag in de zaal wordt uigeroepen tot nieuwe prins?
Thei: Ik meende het zeker te weten en ik heb het die jong recht op de man af gevraagd. En weten jullie wat hij antwoordde? Het seizoen was hem te kort anders had hij het wel gedaan.
Ger: Zit je in ieder geval goed voor volgend jaar!
Henk: Maar evengoed knap hoe ze dat elk jaar geheim weten te houden.
Thei: Ik heb gehoord dat de voorzitter van de Kieveloeët in zijn eentje de prins uitzoekt en dat niemand anders iets weet.
Ger: Lijkt me anders ook bijna niet mogelijk. Er is altijd wel iemand die zijn mond voorbij gaat praten.
Henk: Ja, al is het maar tegen zijn eigen vrouw en dan weet een week later half Méél het.
Thei: Wacht jij maar eens menneke. Als die ‘mèn’ van de weblog dit oppikken. Dat wordt water met droog brood als Jet hoort hoe jij over vrouwen denkt.
