Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 30 juli
Niek: Wat onder de boom in Merkelbeek niet wilde lukken, ging ze heel wat beter af in het stadion in Kerkrade.
Giel: Heeft onze Niek weer een nieuw raadsel voor ons in petto?
Jo: Dat raadsel kan ik nog wel oplossen. Het schieten op het OLS ging voor die van Willibrord helemaal de mist in en zondag behaalde het Tamboercorps van ‘de grúún’ zomaar even een mooie gouden plak op het WMC in Kerkrade.
Niek: Precies Jo. Alleen jammer dat op die zondagavond toen ze terugkwamen in het dorp zo weinig mensen op de been waren. Niettemin maakte het corps een mooie ereronde door het dorp, waarna er in het clublokaal nog stevig geproost is op het resultaat..
Ger: Wat me opgevallen is, is dat er naast good-old Jantje van Montfort zoveel jonge gasten meedoen in dat corps. Als ze die kunnen vasthouden belooft dat een heleboel moois voor de toekomst.
Jo: Het zou prachtig zijn als ze over vier jaar weer van de partij zijn in Kerkrade.
=================================================
Cor: Het dievengilde weet ook in ons dorp de weg steeds beter te vinden. Nu is weer ingebroken bij Strijbos Inbouwcentrum in de Kalisstraat en werd op een andere plek een grote beregeningshaspel gestolen.
Henk: En zo’n ding kun je niet achter op de fiets meenemen; daar komt echt groot materieel aan te pas.
Wiel: Wie weet hebben ze daar die tractor wel voor gebruikt die vorig jaar op de Heihorst is weggehaald. Dat soort lieden staat echt voor niks!
Jan: Ja jongens, het is aan de orde van dag: inbraken, oplichting, plofkraken, noem maar op. Je kunt het zo gek niet verzinnen of ze durven het aan en bovendien is volgens mij de pakkans veel te klein. Meer kans dat de politie je pakt voor twee km. te hard rijden dan dat lui in de kraag gegrepen worden die niet met de poten van de spullen van iemand anders kunnen afblijven.
Henk: Volgens mij was het vroeger allemaal veel onschuldiger. Ook toen miste een boer wel eens een paar kippen en wat eieren, maar dan was het nog altijd de vraag of het een of andere armoezaaier was geweest of een marter.
Cor: Ik wil anders wel opbiechten dat ik vroeger op kermisavond eens met een aantal vrienden ergens in het dorp een grote schaal koude schotel door het kelderraam naar buiten heb gesmokkeld. Achteraf natuurlijk een rotstreek, Zat die vrouw op kermiszondag zonder koude schotel voor haar kermisgasten.
Wiel: Door zo’n zelfde kelderraam is vroeger ook wel eens de hele inmaak van een groot gezin voor de winter weggehaald.
Jan: Ja, ja, zo onschuldig was het toen ook allemaal niet. Ook toen gebeurden er dingen die veel verder gingen als het ‘jatten’ van een appel uit de boomgaard van de buurman.
Henk: Ik denk dat er nu toch nergens meer, net als vroeger, bij veel mensen, dag en nacht door de achterdeur of de staldeur naar binnen kunt lopen…
================================================
Wim: Ondanks dat de opzet in grote lijnen eigenlijk altijd hetzelfde is, blijft de Jaarmarkt steeds weer veel volk trekken. Een markt blijft voor veel mensen toch iets hebben van ‘daar kan ik mijn slag slaan!’
Thei: Als je het over langere tijd bekijkt is er toch aardig wat veranderd. Kijk alleen al naar het Alexanderplein, dat nu tijdens de jaarmarkt een echt ‘doeplein’ voor de kinderen is geworden. Het Raadhuisplein zou dit jaar het plein worden van de terrasje en de muziek. Jammer dat het al vroeg in de avond ging regenen, waardoor de beleving toch wat minder werd. Het was al een kunst om een droog plekje te vinden.
Jan: Jammer dat de kerktoren dit jaar niet beklommen kon worden. Het schijnt dat de brandweer niet aanwezig kon of wilde zijn, waardoor de veiligheid niet gewaarborgd kon worden. Had anders misschien wat duiten kunnen opleveren om de verlichting van de kerk te herstellen.
Lins: Ik denk dat er niemand meer is die van dat hele verhaal over die verlichting nog iets snapt. Zeker niet na die verhalen in de krant en de weekbladen. De verzekering van het kerkgebouw wil niet betalen omdat het kerkbestuur geen eigenaar is van die installatie. Bij de gemeente eenzelfde verhaal: “Je moet niet bij de gemeente zijn, dat ding is niet van ons.”
Jan: Misschien kunnen die mèn van nao de Hòmmis op hun site eens vragen of de eigenaar zich eindelijk eens wil melden! Zo in de geest van: ‘Wil de echte eigenaar nu eindelijk eens opstaan’ of ‘Wie van de drie’.
Thei: De eerste snap ik, maar ‘Wie van de drie’? Er zijn toch maar twee partijen in het geding: de kerk of de gemeente.
Jan: Dat zeg jij wel heel erg makkelijk. Maar in die hele renovatie van het centrum heeft ook het dorpsoverleg een grote rol gespeeld.
Lins; Één ding is mij duidelijk. Als er eer te behalen valt, zit iedereen te dringen om vooraan te staan, bij een miskleun verschuilt de een zich achter de ander
