Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zóndich 7 augustus
Giel: Zo Lins, jij bent ook klaar voor vertrek. Ik zag gisteren de caravan naast het huis staan en Truus was van alles en nog wat naar binnen aan het brengen.
Lins: Teamwork jongen. Ik zorg dat onze ‘sleurhut’ rijklaar is en er spik en span uitziet en ons Truus beslist wat er allemaal mee moet. Op die manier gaan we zonder stress op stap.
Jo: En waar gaat het naar toe, de zon achterna?
Lins: Nee, we blijven lekker dicht bij huis. Een kleine natuurcamping in de Ardennen; vlak bij Eupen. Heerlijk rustig en alle tijd voor onszelf. Een lekker boek, een hapje en een drankje en dan houdt deze jongen het best vol.
Henk: Lijkt me geen slecht leventje en al helemaal niet als het zonnetje dan ook nog wil schijnen. Ik krijg ook een heerlijk rustige week. Ons Mien doet met haar zus een stedentrip in Zuid-Frankrijk. Ik ga lekker vissen en verzorg de tuinen van de dochter en de zoon die met hun gezinnen op vakantie zijn. En ’s avonds amuseer ik me wel met kijken naar de Olympische Spelen.
Giel: Wij blijven thuis in het drukke seizoen. Zijn in juni met de KBO-trip mee geweest en gaan nu als het weer er naar is, lekker fietsen in de omgeving. Pikken op tijd een terrasje en genieten van alles wat er te zien is.
Jo: Ik geniet ook wel van wat reuring in ons dorp. Vorige week was het wel erg veel van het goede: de Fietsvierdaagse en de Jaarmarkt tegelijk. Het leek wel klein Valkenburg!
Lins: En als volgende zomer het terras bij het oude gemeentehuis klaar is hebben we hier ons eigen Vrijthof.
Henk: Als dan de prijzen ook maar niet stijgen naar het niveau van het Vrijthof. Daar betaalde ik laatst voor een gewoon biertje maar liefst 4,20 euro. Dan gaat je de dorst toch wel over moet ik zeggen.
Wiel: Wat zijn er toch mooie plekjes in onze gemeente. Ik heb gisteren een paar uur op een bankje gezeten langs de Maas tussen Kessel en Neer. Een lekker boterhammetje, wat fruit en genieten van wat op het water te zien is: eenden, ganzen, een enkele zwaan en de voorbij varende plezierbootjes. Heerlijk.
Jan: En wat er op die bootjes te zien is, mag er ook wel zijn, hè Wiel.
Wiel: Dat is nou weer stomme praat van Jan. Die denkt nergens anders aan.
Jan: Als jij zo goed weet waar ik aan dacht, denken we in ieder geval aan hetzelfde Wiel. Ha, ha.
Cor: Maar voor het mooiste plekje in Peel en Maas hoeven jullie helemaal niet naar de Maas. Dat plekje is hier bij ons in Méél te vinden hoorde ik op Omroep P&M. Het is de driesprong geworden van de Peelkanalen; het punt waar de Helenavaart afbuigt naar het noorden.
Wiel: Piet Blankers heeft dat plekje mooi weten te verkopen op de televisie bij P&M. En toevallig ligt het ook nog aan het struinpad, waar Piet bij betrokken is.
Jan: Het is daar ook hartstikke mooi als je op dan bankje bij die driesprong zit. Wat ik er alleen mis zijn de plezierbootjes die daar op dat bankje aan de Maas aan je voorbij varen…
Wiel: Wacht maar vriend. We zullen die Bertha van jou wel eens bijpraten over jouw praatjes hier in het café. Dat wordt dan voor jou de komende weken dan dat bankje ‘Hinterhausen’ in plaats van die pleziertjes aan de Maas!
Cor: Maar je kunt ook kiezen voor een actief-vakantie in onze gemeente, las ik in ‘1 Peel en Maas’: we hebben hier zwembaden in de Heldense Bossen en bij Beringer Zand, je kunt Boerengolf spelen in Kessel en voor de kids zijn er diverse speeltuinen.
Jan: Maar je ziet aan de rand van het Startebos daar tegen de rand van de nieuwe wijk ook weer kinderen spelen op de manier zoals wij vroeger deden. Vorige week was daar een heel clubje een hut aan het bouwen met er omheen – net als wij vroeger deden – een paar stevige valkuilen. Dit natuurlijk om de vijand te verrassen als hij stiekem van jou hut gebruik wilde maken.
Cor: Prachtig toch. Prikkelt volgens mij tien maal meer de fantasie van de kinderen als al die computerspelletjes en ze zijn de hele dag in de buitenlucht bezig. En ’s nachts weer dromen over nieuwe avonturen die ze met de vriendjes gaan beleven…
