Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 15 december
Jo: Zo, Nieuwjaarsdag geen ‘Nao de Hòmmis’ in ’t café, maar om 12.00 uur in de kéérk.
Toon: Nao de Mis in ’t café blijven hangen, heb ik m’n halve leven gedaan, maar in de kéérk blijven hangen, is toch wel tamelijk uniek, moet ik zeggen.. Maar het gebeurt natuurlijk ook niet elke zondag dat keplaon nao de Hòmmis een Peelneut aanbiedt.
Wim: Dat zou dan ditmaal wel eens een Méélse Kröjdebitter kunnen zijn, die Rudy Gommans net voor de feestdagen in de markt heeft gezet. Al hoor ik wel eens dat die kruidenbitters allemaal uit dezelfde pijplijn van ‘mijnheer Schrobbelèr’ komen.
Jo: Ik steek Nieuwjaarsdag wel zo’n kleine zakflacon Peelneut in de tès; kunnen we ter plekke onder de preekstoel een vergelijkende kruidenbitter-test uitvoeren.
Toon: Maar trouwens best slim van die Rudy om net nú voor de feestdagen met zo’n nieuwe product te komen. En Meijel24 maakt er graag melding van.
Piet: Handige jongen die Rudy. Hij houdt met ‘de Heere’ erg veel ballen tegelijk in de lucht. Een aantal zelfs letterlijk. Zo weet ik dat hij niet alleen barkeeper, maar ook voetbalkeeper is en hij sponsort diverse balsporten in ons dorp, waaronder Peelpush en MSV.
Wim: En in zijn weinige vrije tijd is hij ook nog eens pappa geworden. Over ballen gesproken…
Toon: Als maar niemand zegt dat ‘de Heere’ een ballentent is. Ik wil hier wel gezegd hebben dat in de herberg van Rudy, plek is voor iedereen! Ik wil Piet nog wel een handig ideetje aan de hand doen voor zijn herenkoor van de kerk.
Piet: Als er wat te halen valt, ben ik altijd te porren, Toon.
Toon: Dat is er volgens mij zeker. Jullie moeten de naam van dat koor ietsje veranderen en er ’Heere-Koor’ van maken. Gegarandeerd dat zo’n Gregoriaanse reclamezuil Rudy wel wat duiten waard is. Zo’n mogelijkheid komt maar zelden langs!
Piet: Verdorie ik zie het helemaal voor me: ’t Heere-Koor van de Kathedraal van de Pieël…
Jo: En dan samen met Rudy op de foto met allemaal een grote kruik ‘Kröjdebitter’ aan de mond. Van zo’n Heere- koor wil ik ook wel lid worden!
===============================================
Niek: Jongens, ik heb al een goed voornemen gemaakt voor volgend jaar: Kappen met meedoen aan de Postcodeloterij.
Jan: Je bent zeker bang dat Bertha en jij op jullie ‘aawen dag’ nog miljonair gaan worden.
Niek: Nee Jan. Onderzoek heeft uitgewezen dat Peel en Maas tot de gemeentes behoort waar in die Postcodeloterij de mínste prijzen vallen. Dan kun je het geld dat je aan die loterij besteed, maar beter in een ouwe sok stoppen.
Wiel: Ha, ha. Oude sokken zijn binnenkort in ons dorp zoveel te krijgen als je maar wilt. Op postcode 5768 – en dat is heel meespelend Méél – is in de november-trekking een mooie prijs gevallen: er liggen voor iedereen vier paar nieuwe sokken klaar, dus ook voor jou en Bertha! Kun je je geld zelfs in een mooie nieuwe sok stoppen, Niek.
Niek: Nou, eerst maar eens zien en dan geloven.
Jan: Maar dan komt er wel een aardig vrachtje sokken Méél in, Wiel. Er zullen in zo’n dorp als het onze toch gauw 1.000 man meespelen in die loterij. Zijn toch maar even 4.000 sokken die onze richting uitkomen.
Wiel: 4000? 8000 zul je bedoelen. Vier paar zijn 8 sokken. Dat maal 1.000 zijn 8.000 stuks.
Niek: Maar goed dat die ‘zòk’ niet op de Heldense postcode gevallen zijn. Liepen daar anders letterlijk een paar duizend Helden op nieuwe sokken rond!
Jan: Ik ken ook wel de nodige Helden op ‘aaw zòk’…
===============================================
Lins: Ik heb gehoord dat vorige week op het Sjééle Waazel Gala een nieuw Mééls toptalent is doorgebroken: Han Coulen, de partner van onze Prins Luuk.
Thei: Die Han is vorige jaar toch ook al de eerste Méélse Maestro geworden?
Lins: Juist Thei. Die Han kan meer als pillen draaien en het dirigeerstokje vasthouden. In de buut kan hij praten als Brugman en hij spaart dan geenszins zijn maatje Luc. Probleem zal zijn dat als hij doordringt tot de Limburgse buuttefinale hij wel aangemerkt zal worden als ‘inne van Zwaame’ en nie als unne Méélse’.
Hein: Dat moet op te lossen zijn. Kijk naar Coen Verstappen. Die doet aan de Brabantse kampioenschappen mee en laat daar zijn Nirkantse tongval wat meer horen en in Limburg de Méélse.
Lins: Maar Nirkants en Mééls combineren is heel wat anders als Mééls en ‘Zwaams’. Misschien lukt het wel als keplaon een ‘Méélse adoptieverklaring’ voor Han weet te regelen!
===============================================
Ger: Ik heb begrepen dat komende dinsdag het gerestaureerde dak van onze kerk wordt opgeleverd. Daar zullen dan wel een paar Méélse vlaaien aan te pas komen, lijkt mij.
Ad: Dat is zo zeker als een en een twee is. Geloof maar dat ons An die jongens nog een laatste keer in de watten gaat leggen.
Lei: Dat kan dan mooi rond de kerststal gebeuren, want die is deze week al opgebouwd. Niet meer op het priesterkoor, maar links daarvan. Is voor de kleintjes veiliger als bij die trappen en bovendien kunnen mensen met een rolstoel of rollator ook makkelijk dicht bij de kerststal komen. Dus beter en veiliger voor jong en oud.
Ger: Lijkt me dinsdag een gezellige boel te kunnen worden rond die kerststal. En ongetwijfeld gaan dan de vele honderden ledlampjes, die aan de staalkabels van het Oogstdankfeest hangen, de feestvreugde nog verhogen.
Piet: En na de vlaai bij de kribbe zal er ook nog wel een Peelneut voor die jongens van An zijn.
Lei: Als ze maar niet al te balorig gaan worden en met een borrel op, in de hoge kerstbomen gaan klimmen.
Ger: Gelukkig is ook in die bomen voldoende licht. In elke boom maar liefst 1000 lichtjes. Gelukkig gebruiken die ledlampjes heel weinig stroom, anders zou de stroomrekening wel eens erg hoog kunnen gaan uitvallen in deze toch al dure decembermaand.
