Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 8 december
Wim: Het verraste me toch wel toen ik een dezer dagen las, dat Anget Mestrom na 9 jaar de voorzittershamer bij de Harmonie er bij neerlegt.
Thei: Maar het is toch ook niet meer van deze tijd om je halve leven aan zo’n stoel te blijven kleven?
Jo: Is natuurlijk wel zo, al zijn de meeste clubs maar wat blij als ze hun vrijwilligers langer vast kunnen houden. Kijk bijvoorbeeld naar de mensen van de onderhoudsploeg bij de voetbalclub die er week in, week uit voor zorgen dat ons sportpark er gelikt bij ligt.
Giel: Deze week trouwens overigens een mooi verhaal in de krant over Joep Verheijen, die binnen het bestuur van MSV belast is met alles wat met de accommodatie te maken heeft.
Wim: Ik hoor zelf ook bij de vrijwilligersploeg van MSV, maar het mooie van Joep is dat hij niet alleen actief is achter die bestuurstafel, maar elke dinsdag ook zelf de handjes laat wapperen als we aan het werk zijn. Niet alleen plannen maken, maar ook mee uitvoeren. Klasse kerel, die Joep.
Thei: Jij zegt net uitvoeren Wim. Weet je ook dat over een paar weken alweer het 34ste Oudejaarsconcert op het Méélse muziekprogramma staat? Een gezamenlijke productie van Harmonie, mannenkoor en Voices Vocales. Voor ons Annie en mij een afsluiting van ’t jaar, die we niet willen missen! Evenmin als de oliebollen en de wòffelkoek.
Jo: En weet jij dan Thei dat een week later – de eerste zondag van het nieuwe jaar – alweer de nieuwe Prins van de Kieveloeët wordt uitgeroepen?
Thei: Natuurlijk weet ik dat. Ik weet zelfs wie het gaat worden.
Wim: Het zal wel weer. Ik weet in ieder geval zeker wie het niet wordt: Thei en ik.
===============================================
Jan: Toch wel stom toeval dat de gemeente ons een paar dagen voor Sinterklos laat weten, dat er nog steeds mensen zijn die de verkeerde zakken gebruiken.
Ed: Zou dat soms betekenen dat er mensen zijn die de cadeaus in een vuilniszak stoppen en de mooie jute zak aan de straat zetten?
Niek: Nog altijd beter als de cadeaus aan de straat zetten en de kleinkinderen opzadelen met het vuilnis.
Hein: Maar nog erger is het om nu vlak voor de feestdagen de zak bij je baas te krijgen!
Ed: Één ding is me in ieder geval wel weer duidelijk geworden: ook voor de gemeente is de ene zak de andere niet…
===============================================
Piet: Die mèn van ‘Nao de Hommis’ zouden hier in ’t café ook wel eens onze bisschop kunnen uitnodigen.
Lei: Is het je vannacht in de bol geslagen Piet. Alsof die goeie man niks beters te doen heeft, als naar onze café-kwatsj te luisteren.
Piet: Je moet niet altijd van jezelf uitgaan, Lei. Er zitten hier ook mensen waarmee je best een serieuze boom kunt opzetten, of niet Lins?
Lins: Als je op mij doelt, moet ik jou zeker gelijk geven, Piet. Maar dom zo’n bisschop uit te nodigen, moet er natuurlijk wel een goede reden zijn voor zo’n bezoek. Zo’n moment zou natuurlijk kunnen komen als dadelijk de grote renovatie van ons Méélse kathedraal wordt afgerond.
Piet: Jij snapt me Lins. Ik zie het zo voor me. Ze vragen dan bisschop Harrie om bij die gelegenheid samen met keplaon de Hòmmis te komen doen, en aansluitend hier in ’t café een tas koffie en een stuk vlaai te vatten.
Ik las op de website van ’t bisdom dat ze hem daar laatst in Heerlen ook toe verleid hebben. Daar heeft ie op een zondagmiddag in ’t vroegere café van Frits Pelt – pal naast de Pacratiuskerk – meegedaan aan een praatprogramma ‘Nao de Mès. Méél kan bisschop Harrie heel wat anders aanbieden als zomeer een Mèske. Én ’n Hòmmis én ‘n ‘Nao de Hòmmis ’! Dat is wat anders als Heerlense windj nao de Mès.
Eric: Maar de eerlijkheid gebied om te zeggen dat Heerlen de bisschop begin van ’t jaar ook al een ritje boven op de ‘Blauw Sjúút heeft aangeboden.
Lins: Maar daar kunnen we in Méél best overheen. De Kieveloeët biedt de bisschop Vastelaoveszondag een plekje aan op de prinsenwagen en de OLS-organisatie op 5 juli een prachtige groene zetel op de eretribune.
Lei: Nou is ’t vuurtje tussen ons Peeldorp en de stad wel weer voldoende opgepookt jongens. Doe ons maar een borrel Wim.
===============================================
Wiel: Voor de opvoering van ‘Ik Alexander’ draait de pr-machine al weken op volle toeren. Heel slim betrekken ze daar zelfs onze burgemeester bij. Daar is door Bertine en al die anderen binnen de club heel goed over nagedacht en dan kom je tot verrassende dingen, dat zie je wel weer.
Ad: Die Bertine is ‘so-wie-so’ een écht organisatietalent, met ook nog een keer een tomeloze energie.
Ben: Maar met zo’n pr-campagne leg je de lat natuurlijk ook voor jezelf erg hoog.
Wiel: Maar op die manier haal je natuurlijk ook als club, het beste uit jezelf.
Ben: Laat ons in ieder geval hopen dat Bertine niet ‘oppe koffie’ komt!
Ad: Misschien zou er voor de PR-commissie van de OLS-organisaties wel eens een goede reden kunnen bestaan om bij Bertine ‘oppe koffie’ te gaan. Bertine kleurt graag buiten de lijntjes en dat kan binnen zo’n OLS –gebeuren met van die duimdikke draaiboeken ook geen kwaad, lijkt me.
Wiel: Maar zo’n grootschalig evenement als het OLS vereist natuurlijk een strakke organisatie die ook nog een keer aan ontelbare regels en regeltjes gebonden is.
Ben: Maar ook bij zo’n groot evenement moet je het juist in de publiciteit aandurven, om eens van de gangbare paden af te wijken, of zoals Ad het zij, buiten de lijntjes te kleuren.
Ad: En als het op kleuren aankomt, daar weet Victorien – de mooder van Bertine – natuurlijk ook wel het een en ander van.
Wiel: En sinds ze ‘kennis heeft’ aan Jan zal kleuren buiten de lijntjes haar ook wel niet vreemd zijn…
