Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 1 december
Ton: Niet te geloven, hoeveel van dat kleine grut er in Méél nog rondloopt.
Wiel: Welke ontdekking heb je nou dan weer gedaan Ton?
Ton: Ik zag deze week op Meijel 24 de foto’s van de intocht van Sinterklos in ‘ons kéérk’ voorbijkomen. De kerk stampvol, al waren daar natuurlijk ook veel ouders bij. En die blikken in de ogen van al die kinderen. De een wat bangelijk, de ander heel blij en weer een ander ‘vol verwachting’. Prachtig om te zien.
Jo: Als je in je dorp een Sint Nicolaaskerk hebt, kan die intocht van de Sint eigenlijk ook alleen daar plaatsvinden. En ‘keplaon’ werkt daar van harte aan mee.
Wiel: En net als bij het Oogstdankfeest had ‘keplaon’ ’s middags na de intocht, weer een Doopselviering. En toepasselijker kon het ook nu weer niet: Een kindje dopen van een lid van de honderdjarige schutterij Sint Nicolaas in onze eigen Sint Nicolaas kathedraal. Je moet het maar weten te regelen!
===============================================
Wim: Die mèn van de parochieweblog blijven aardig aan de weg timmeren, als je het mij vraagt. Gisteren kwamen ze weer met een nieuwe rubriek: Lezers ‘in den vreemde’ aan het woord….!
Niek: Volgens mij opnieuw een schot in de roos! En hopelijk wordt het een goede mix van verhalen van mensen die al heel lang ergens anders zijn gaan leven en mensen die deze stap pas meer recent hebben gezet.
Wim: En ik heb begrepen dat het niet alleen gaat om Méélsen die geëmigreerd zijn, maar ook mensen die in een ander deel van ons eigen land zijn gaan wonen.
Ben: Het eerste verhaal gisteren – van Cor van Jo van Geurde Friedje en Mia van Engels Naard – was al direct leuk
Niek: Vind ik ook. Cor gaf een aardig inkijkje in hun leven daar in Canada. Voor zover dat in zo’n kort verhaal natuurlijk mogelijk is. Het vrijheidsgevoel in zo’n land als Canada waar Cor het over heeft, heb ik ook al eens eerder gehoord van mensen die nu in Australië of Nieuw-Zeeland wonen. Hier bij ons is het zo onderhand ook wel letterlijk volgebouwd en ook figuurlijk nagenoeg helemaal dichtgetimmerd met ge- en verboden.
Ben: Anderzijds – zoals Cor ook eerlijk zegt – mis je in zo’n ver, vreemd land natuurlijk toch ook wel weer bepaalde zaken uit je geboortedorp. Bijvoorbeeld een pilske pakken met vrienden of fietsen met de Velo.
Wim: Ik ben in ieder geval nieuwsgierig, welk gezicht zich de eerstvolgende keer in die rubriek gaat melden.
===============================================
Aan de tapkast (1)
Huub: Gea, wie denk jij dat – naast keplaon in de kéérk – het rond Kerstmis razend druk heeft?
Gea: Da’s nogal makkelijk. Wij hier, met onze kerstdiners.
Huub: Ook wel, maar jullie leggen het volgens mij af tegen de bakker: ‘Dikke Mik’ bijvoorbeeld. Daar wordt een week voor het feest al onder hoogspanning gewerkt en loopt die drukte na de kerst naadloos over in die van Oud- en Nieuwjaar. En weet je wat die Tamara nou ook nog gaat doen?
Gea: Misschien duikt ze kerstavond wel in bed en komt ze na Nieuwjaar pas weer boven water. Weet ik veel.
Huub: Nee moet je luisteren. Toen ik bij de bakker in de rij stond, ving ik toevallig een gesprekje op tussen Tamara en onze keplaon Roger, die weer eens allerlei lekkers moest hebben.
Gea: Toevallig, zeg je? Je zult de oortjes wel weer extra gespitst hebben, denk ik.
Huub: Om eerlijk te zijn, ik heb geen moeite gedaan om het níet te horen… Die Tamara gaat meezingen in het Gelegenheidskoortje van de kerk dat zo af en toe een viering opluistert. Ze is al volop mee aan het repeteren, om kerstavond goed voor de dag te komen. “Ik zing graag” hoorde ik Tamara zeggen “en dan kan ik dat net zo goed in de kerk doen als thuis in de badkuip”..
Gea: Petje af voor Tamara. Die is echt uit het goede hout – of moet ik zeggen uit de beste kerststol – gesneden! En nu maar hopen dat ze niet door slaap overmand wordt met kerstavond in de kerk.
Aan de tapkast (2)
Lins: Leon, heb jij ook al dat filmpje over de optochtroute van het OLS voorbij zien komen? Mooi gepresenteerd trouwens door Erwin Daems en Huub Lemmen. Die route gaat ons dèùrep op die 5e juli prima in beeld brengen.
Leon: En die beelden zullen in Limburg nog heel lang blijven hangen. Ik kan je een primeur vertellen, waar die Erwin en de Stuurgroep zelfs nog geen weet van hebben! Dus wel mondje dicht, over wat ik je nu ga vertellen Lins.
Lins: Alla, Leon. Kom op met dat verhaal.
Leon: Goe, wij van ‘Oranje’ zijn samen met ‘ Lindeboom’ heel ver gevorderd met een plan dat in de schutterswereld zal inslaan als een bom. Als 5 juli die grote optocht door Meijel trekt, gaan we hier voor het Oranje Hotel aan beide kanten van de weg een tapkast en een lange rij hangtafels neerzetten, met daarop heel veel bier. De schutters op de buitenflanken, pakken zich daar een beker bier, drinken die al marcherend leeg en mikken die een stukje verder in een container. Drinken en mikken kan iedere sjut!
Lins: Geweldig Leon, maar wat doe je met die ‘sjutten’ die aan de binnenkant lopen?
Leon: Dat was precies ook de vraag van OLS-voorzitter Ger Koopmans en daarom hebben we ook nog geen toestemming van de ‘big boss’. Gelijke schutters, gelijke behandeling is het parool van Koopmans. Maar dankzij ons Gea, hebben we nu de oplossing onder handbereik.
De schutters op de flank pakken niet één, maar twee bekers van de hangtafel en geven er gelijk eentje door aan hun ‘binnenmaat’. En bij de container gaan ze van binnenkant naar buitenkant en tjoep, in de container.
Om geen kostbaar vocht verloren te laten gaan stelt Lindeboom wel als voorwaarde dat de schutterijen vooraf bij hun eigen schutterslokaal oefenen met dit systeem. De schutterij die dit kunstje er tijdens het OLS het beste vanaf brengt krijgt de zilveren Lindeboombokaal uitgereikt. Die is zo groot, daar gaan wel twee emmers bier in.
Lins: Met bier oefenen doen de meeste sjutten nog liever als op de bölkes mikken.
