Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 5 mei
Piet: Het kan niet op met de feestdagen in deze tijd van het jaar. Eerst Pasen, dan vorige week Koningsdag en de Eerste Communie van de Méélse kinjer en vandaag weer Bevrijdingsdag.
Cor: En dan doen we in dit land nog niks aan de Dag van de Arbeid wat in veel andere landen ook nog gevierd wordt, anders was 1 mei ook nog een vrije dag.
Niek: Voor ons Truus en mij is elke dag dat we weer gezond opstaan al een feestdag. Het is maar hoe je het bekijkt.
Wim: Ik kan je helemaal volgen Niek. Als het weer er die dag dan ook nog naar is en je lekker een paar uur kunt fietsen, een mooie wandeling kunt maken of lekker in de tuin kunt ‘buttelen’, dan leef je toch als God in Frankrijk.
Piet: Maar net als bij ons leeft God ook in Frankrijk niet erg meer. Ik las laatst dat daar nog zo’n 1 op de 10 katholieken zo af en toe de kerk van binnen ziet.
Wim: Maar ook bij ons blijft het teruglopen. Een aantal jaren geleden deden bij ons wel vaker zo’n 50 kinderen de Communie. Ik geloof dat het er zondag nog 16 waren.
Cor: Je kunt je in gemoede afvragen waar het met de Kerk naar toe moet. Maar eerlijk gezegd houden ze ook aan zaken vast die toch volstrekt niet meer passen bij de tijd.
Wim: En daar komen dan nog eens al die schandalen overheen. Weet je wat ik zie gebeuren? De zaak dondert vroeg of laat helemaal in elkaar en gaat dan weer van de grond af opgebouwd worden.
Niek: Maar hopelijk hebben ze dan wel lering getrokken uit de misstappen van nu.
===============================================
Wiel: Je zou bijna denken dat het met de droogte te maken heeft: er is dit jaar geen enkel lintje gevallen in ons dorp.
Jan: Maar met uitzondering van vijf gelukkigen in Panningen, was de oogst in heel Peel en Maas gering. Eentje in Maasbree en een in Baarlo en toen was de koek op.
Thei: Mij zegt dat lintjesgedoe weinig. Maar het is wel vreemd dat er dit jaar in Meijel twee verenigingen het eeuwfeest vieren en er valt niks, om het zo maar te zeggen.
Lei: Met zo’n uitsprak moet je natuurlijk wel voorzichtig zijn, zo’n lintje kan ook op een ander moment worden uitgereikt of vallen om met jou woorden te spreken..
Wiel: Daar komt bij dat enkele jaren terug aan enkele leden van zowel de schutterij als de harmonie al die woorden gericht zijn dat het de koning had behaagd enz. Ze konden niet wachten tot het eeuwfeest!
Jan: Ik denk dat er geen enkele vereniging is waar elk jaar even wordt stilgestaan bij het mogelijk aanvragen van zo’n lintje voor iemand. Het zijn volgens mij toch vaak toevalstreffers.
Thei: Er zou misschien ook meer gekeken moeten worden naar combinaties. Ook in Meijel zijn een heleboel mensen op meerdere fronten actief. Ik ken er die daar onderhand een halve dagtaak aan hebben.
===============================================
Bart: Toch elk jaar weer een mooi en stijlvol gebeuren die dodenherdenking bij het monument op het Alexanderplein.
Lins: Klopt, was ook gisteren weer het geval. En net als zo vaak was het ook ditmaal behoorlijk koud, maar dat deed ook nu geen afbreuk aan de opkomst. En uiteraard waren ook nu de Méélse koren en de harmonie present..
Henk: En helaas was ditmaal good-old Pierre Jegers niet meer van de partij. De wensambulance zou onze zieke Pierre nog eenmaal naar de herdenking brengen. Uitgerekend op deze dag echter – we mogen wel zeggen ‘Pierre zijn dag‘– is hij overleden. Op Bevrijdingsdag voegt hij zich voorgoed bij al die oud-strijders die hem zijn voorgegaan. Toch wel heel curieus dat het zo moet lopen, als je het mij vraagt.
Lins: Pierre was al vele jaren dé eregast op deze Méélse herdenking, samen met kleindochter Janine die dan steeds een stukje voorlas uit het dagboek van opa..
Bart: Heel mooi dat dit gisteravond op dag dat Pierre gestorven is, door zijn kleindochter toch weer gebeurde.
Henk: Een mooi eerbetoon aan Pierre en zijn strijdmakkers. Mede aan hun is het te danken dat we nu al zo vele jaren in vrede met elkaar kunnen leven.
===============================================
Mart: Ze leven nog in de roes van het grote succes van dit jaar en dan richten ze bij de toneelvereniging de blik alweer op volgend jaar. Ik begrijp dat Bertine van Heugten – een dochter van Victorien en Pieter Joosten – het script voor een heel eigen stuk gaat schrijven.
Jo: De COM heeft al een oproep gedaan aan kunstzinnige mensen in ons dorp om mee te denken. Het gaat dus een echte Méélse productie worden onder de titel: “Ik ben Alexander”.
Ger: Dan zal Maxima niet ver uit de buurt zijn. Er zijn ongetwijfeld Méélse meiden te vinden zijn die, die rol willen spelen.
Mart: En ‘mooder’ Victorien misschien in de rol van Beatrix en vriend Jan in de rol van opa Bernard.
Lei: Dan moet ie die ‘schnautz’ wel afdoen, anders lijkt ie meer op Willem van Oranje.
Jo: Nee joh, op een van de voorvaders van Bernard. Eentje van Lippe Biesterfeld. Precies zo’n zelfde kop als die van Jan en ook zo’n grote ‘wipper’ onder de neus…
