‘Nao de Hòmmis’

Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.

Nao de Hòmmis van 3 april

Cor:   Jongens laat ons snel beginnen met kaarten. Ik heb ons Nel beloofd om op tijd thuis te zijn om daarna samen met de kinderen en kleinkinderen het ‘Ommetje KEN Meijel’ te lopen: de nieuwe kunst- en cultuurroute door ons eigen dorp.
Jan:   En  échte cultuurhistorie. Het vroegere kievelbaantje aan de rand van het Startebos is zelfs in de route opgenomen.
Bert:  Met een heus kunstwerk, ontworpen door Victorien Smolenaars en uitgevoerd door Jan van Rijt. Die twee lijken wel een echt kunstenaars-duo te worden. Enkele jaren geleden hebben ze samen ook al de ‘levensboom’ achter in onze kerk gemaakt.
Piet:   Ik heb op dat kievelbaantje nog wel ooit aan een heuse kievelwedstrijd meegedaan. Helaas hoorde ik bij de uitvallers. Toen mijn kievel op die hobbelige baan opsprong en ik hem wilde opvangen, brak verdorie mijn houten stok doormidden.
Cor:   Dat kon die jongens uit ’het dorp’ niet gebeuren; die hadden allemaal zo’n ijzeren staafje. Wij – die van buitenaf – moesten het doen met zo’n houten ‘klippelke’.
Jan:   Zou toch best leuk zijn als de ‘Kieveloeët’ het carnavalsseizoen de elfde-van-de-elfde  zou openen met een Kievelwedstrijd?

Henk: Ik sla dit jaar het toneelstuk van de COM over. Is mij te zeer linke soep.
Ger:   Wat is dat nou weer voor onzin. Lekker een paar uur lachen. Ons Truus gaat zelfs twee keer.
Henk: Pas maar op dat je niet de klos wordt. Dat stuk heet ‘Arsenicum’. Voor je het weet is het afgelopen met je. Ik ga in ieder geval ons Bertha niet op ideeën brengen.
Wiel:  Wat ben jij een onnozele hals. Als Bertha van je af wil, vraagt ze ons wel om hulp en niet de COM. Als we deze zomer samen weer eens langs de Maas fietsen, hoeven we je maar een zetje te geven en het is afgelopen met Henkie. Daar kraait zelfs je eigen haan niet naar.
Ger:   Van je vrienden moet je het maar hebben, Henk.

Sjef:  Nog èfkes en we zullen in Méél wel een vliegveld krijgen. Dan gaat ons Peeldorp zich meten met de grote luchthavens in de wereld.
Jo: Hoezo gaat Jelle Winkelmolen met zijn modelvliegtuigjes boven de Peel vliegen. Zou trouwens best aardig zijn.
Sjef:  Nee man. Heb je niet gelezen dat we hier een echte shuttle bus gekregen hebben. Die  rijden bij de grote wereldsteden toch ook overal om je naar en van de luchthaven te brengen.
Lei:  Jij bedoelt dat nieuwe ‘ding’ van camping ‘de Simonshoek’ ?  Best een aardig idee als je het mij vraagt. Een waardige opvolger van de huifkar van Jan den Uul. En in  ‘de Polder’ – tussen het Deurnes Kanaal en de vroegere boerderij van Sanders Bèr – waar een aantal jaren plannen waren voor een golfbaan,  zou best plaats zijn voor een nieuwe vliegbasis. Buitenlandse toeristen kunnen dan direct vanaf het vliegveld naar ‘de Peel’ gebracht worden. Voor het echte Peelgeluk.
Jo:  Allemaal goed en wel, maar het trekt ook allerlei gespuis aan: kapers, terroristen en noem de hele bliksemse boel maar op.
Sjef: Probeer nou ook eens positief te denken Jo. Stel je voor dat de Paus naar Nederland komt en aankomt op luchthaven ‘de Polder’. Nadat hij de Méélse grond gekust heeft, wordt hij hartelijk ontvangen door kapelaan Roger, die ter plekke benoemd wordt tot kapelaan van de paus. En zijn toespraak sluit  de paus  – naar het voorbeeld van Kennedy in 1963 in Berlijn – af met de historisch woorden “Ik bèn unne Méélse”, Vervolgens stappen kapelaan Roger en paus Franciscus  samen in de shuttle bus en gaat het  richting onze kerk die dan door de Paus officieel  wordt omgedoopt tot Kathedraal van de Peel. Zoiets zou Meijel misschien nog wel bekender maken als Berlijn. Dat zou toch fantastisch zijn??
Jo:  Een ding staat vast jongens: een fantást als onze Sjef hebben ze in heel Berlijn niet.
Lei:  En ons Peelneutje kan makkelijk wedijveren met de beste Berliner-bol.
Sjef:   Laat Berlijn Kennedy hebben, vanaf het moment dat de Paus in ‘de Polder’ geland is hebben wij  Franciscus, de kapelaan van de paus en eindelijk ons kathedraal.