Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 17 december
Jo: Hoor ik me deze week een verhaal, dat was toch wel lachen.
Ger: Het zal wel weer. Maar hou het wel netjes. We is bijna kerstmis.
Jo: Je wordt op je wenken bediend, vriend. Het gaat namelijk over een kerstboom. Luister. De moeder van een jong gezin gaat met haar kroost bij Koopmans een mooie boom uitzoeken. Na lang wikken en wegen wordt de keuze gemaakt. De boom krijgt een mooi lint met daarop de naam van de familie. “Minne mens komt hem vanavond ophalen.”
Lei: En toen kon dat ‘menneke’ in het donker de boom natuurlijk niet vinden. Ha, ha.
Jo: Nee, joh, veel erger. De boom, was foetsie, pleite! “Dan heb ik dadelijk thuis de poppen aan het dansen, als ik met een heel andere boom thuis kom, zegt die man tegen Arnold. “Dat lossen we netjes op”, zegt deze en ze lopen samen naar de schuur. Daar staan me een paar prachtige Nordmannen, niet te geloven! “Zoek de mooiste maar uit en de prijs blijft als afgesproken.”
Ger: Dat was natuurlijk een mooi thuiskomen.
Jo: Wat dacht je, die mens kan tot na de feestdagen geen kwaad meer doen bij vrouwlief, net zo min als Arnold trouwens…
==================================================
Piet: Dacht ik altijd dat het Hazepad een heel bijzondere straatnaam was, maar dat valt aardig tegen. Zelfs op de Neerkant hebben ze een Hazepad.
Jan: Kan natuurlijk, maar het ene pad is het andere niet. Dat zal iedereen kunnen beamen.
Piet: Nou op dat Meijelse Hazepad zijn er in ieder geval die verstand hebben van kippen.
Jan: Dadelijk zeg je ook nog dat daar een kippenfarm ligt.
Piet: Dat is natuurlijk teveel gezegd, maar er wonen van afkomst wel een paar boerenjongens en – meiden
Co: Kom nu eindelijk op met je verhaal man.
Piet: Vooruit dan. Er zijn wat mensen op dat pad die elk jaar enkele dagen samen gaan fietsen. Dit jaar zaten ze in de buurt van Barneveld.
Jan: Mijn kwartje valt al: boeren – Barneveld – kippen. Makkelijk zat!
Piet: Je wordt al warm en eitjes warmte nodig om uitgebroed te worden. Maar dat is inmiddels gebeurd en dat zal ik jullie vertellen. De achterburen van Dien – Harrie en Pieta – kochten daar in Barneveld enkele zeer bijzondere broedeieren en die eitjes werden vervolgens in de broedmachine van Harry Derikx uitgebroed. Maar liefst vier verschillende rassen zagen het levenslicht, waaronder het Friese Hoender.
Jan: Dat is nog eens de moeite waard.
Piet: De fietsvrienden, waaronder ook Dien zijn al op visite geweest om de eerste eitjes te proeven en het schitterende onderkomen van de familie ‘hoen’ te bewonderen. Je mag wel spreken van een luxe kippen appartement.
Co: En nu komen er dus steeds nieuwe kuikentjes.?
Piet: Nou dat zal zo’n vaart niet lopen, want daarvoor zijn die eitjes eigenlijk te lekker. Buurvrouw Dien tikt zo af en toe ook nog steeds een eitje mee. Maar zoals Dien altijd is, levert ze natuurlijk wel een tegenprestatie.
Jan: Je gaat me toch niet vertellen dat Dien helpt bij het broeden…
Piet: Neen joh, die tegenprestatie is van heel andere aard. Dien heeft een draad gespannen met daaraan een pannetje van bij haar rechtstreeks naar dat mooie kippenhok. Een soort kabelbaantje dus. De etensresten gaan van bij Dien nu steeds met dit zelfbedacht transportmiddel naar de ‘tokkies’ van de buren.
Co: Zo’n kippetje zou ook niet misstaan op de kerstdis. Misschien mogen de gasten bij Pieta en Harrie wel kiezen uit haas of een Fries Hoenderboutje…
============================================
Lei: We hebben je zondag gemist Wim. Vast komen zitten in de sneeuw?
Wim: Helemaal niet. Ik was juist met ons Bertha onderweg in de sneeuw richting Eersel. We waren daar bij mijn petekind op de ‘baby-borrel’ genodigd .
Lei: Wat is dat nou weer. Zeker borreltjes drinken uit hele kleine glaasjes?
Wim: Nee joh. Vroeger kreeg je bij de geboorte van een kleine een tas koffie en een beschuit met muisjes en dat was het dan. Tegenwoordig kun je kiezen uit allerlei lekkere drankjes en hapjes.
Lei: En dat laatste doen we over een weekje met zijn allen nog eens stevig over, om de geboorte van Jezus te gedenken. Want het lijkt er vaak toch wel veel op dat lekker eten en drinken met Kerstmis op de eerste plaats komt.
