week 31-2024: (door Roger)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Een middagje tijd
Terwijl het buiten over de 30 graden Celsius is, zit ik te bedenken hoe ik deze middag ga doorbrengen. Hij ligt voor me, deze middag: als een leeg blad dat staat te springen om gevuld te worden. Maar eigenlijk heb ik daarin ook geen zin. Eigenlijk is nu mijn favoriete liedje: ‘Stilte’; en mijn favoriete bezigheid ‘Eventjes niets doen’. Schaarste van vrije tijd, maakt geliefd.
Ik heb tijd. Eens redelijk, wat tijd. En dat voelt, vreemd.
De bank kijkt me uitnodigend aan. Als ik er naar kijk, klimt een schuldgevoel omhoog, om bezit te nemen van mijn brein. Ik schud het, van me af. Het normale ‘Ik moet nog dit, ik moet nog dat’ ontbreekt vanmiddag heel even. En het is echt, heel warm. Dus de dampende koffie staat er, om op mijn gemak van te genieten. Op mijn gemak. Hoe lang is dat geleden…
Er is tijd. Geen zee, maar zeker wel een beekje…
Vanmiddag is het tijd, voor tijd. Langzaam tikt de klok de minuten weg. Vijf minuten, duren een half uur. Een half uur een halve middag. Wat heb je veel tijd, als je tijd hebt, bedenk ik me verbaasd. Tingg. Daar komt, een berichtje.
Vind ik dit fijn? De rust, de leegte? Het ligt als een warme deken over me heen. Met nét genoeg gewicht, om me ervan te weerhouden op te staan om weer te gaan ‘rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan’. Het werkt, louterend. Okee, ik geef me er een paar uurtjes aan over!! En laat het even nog wat dieper bezinken. O, wacht eens even, de Column van zaterdag moet nog worden geschreven…
Roger
