week 26-2024: (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Genieten van een ander decor
De Méélse Fietsvierdaagse wordt voor Jacqueline en mij dit jaar een Driedaagse. Een afspraak in het ziekenhuis gooit op de eerste dag roet in het eten. Toevallig hebben we onze eerste ‘Vierdaagse’ van dit jaar wel al achter de rug. De Gelderse Achterhoek vormde hiervoor het decor. En hoewel er natuurlijk niets boven onze enige, echte Méélse Vierdaagse gaat, hebben we mogen ervaren, dat verandering van decor ook best extra genot kan betekenen. Zeker als je in ‘prettige gezelschap’ vertoeft en ook de weergoden je – een beetje tegen de verwachting in – ook nog eens goed gezind zijn.
De omgeving, waar we ditmaal van genoten, was voor ons nieuw: de Gelderse Achterhoek en het Overijsselse Salland. Jacqueline en ik zijn – wat vakanties betreft – eigenlijk altijd meer de grens met onze ooster- en zuiderburen overgestoken, in plaats van de grote rivieren in eigen land.
De Achterhoek en Salland dus. Een landschap, waar je als fietser volop van kunt genieten. Tussen de akkers doemen steeds weer grote bomengroepen op. De ene keer slingeren de fietspaden zich door de loofbossen, dan weer wordt de weg aan weerszijde omgeven door statige beukenbomen van een eerbiedwaardige ouderdom. Ze voeren je langs boerderijen van een schoonheid, die je bij ons nauwelijks ziet en van die enorme stallen, die we hier kennen, zie je er nauwelijks. Ook komen met grote regelmaat prachtige herenhuizen in een parkachtige omgeving in beeld. Het ene landgoed nog mooier dan het andere! Heel bijzonder ook was de ontmoeting met een ‘ooievaarspaar’ toen onze route een stukje langs de IJssel voerde. Eerst was daar ‘meneer’, die op zoek was naar voedsel in een drassig weiland. Even verder ontwaarden we op een groot, hoog ooievaarswiel bij een boerderij ‘mevrouw’, die haar nest bewaakte. Waarschijnlijk wachtend op de terugkeer van ‘manlief’ met een krop vol regenwormen of een paar kikkers voor hun beider kroost. Een heerlijke maaltijd voor de ooievaarsfamilie, lijkt me.
Ook wij deden elke avond – na onze tochten van rond de 50 km. – de tafel in ons Achterhoeks hotel alle eer aan en genoten van de maaltijd en het begeleidende glas wijn. Later op de avond nog een ‘afzakkertje’ en een uurtje rummiekup spelen en dan ‘ons nest’ opzoeken om de volgende dag weer fris aan de start te verschijnen voor onze volgende ‘verrassingstocht’. Want een verrassing was het: onze fietsvakantie daar op de grens van de Achterhoek en Salland! En natuurlijk gaan we over enkele dagen – zij het in verkorte vorm – ook weer genieten van onze enige, echte Vierdaagse in eigen dorp. En een kaarsje opsteken voor goed weer kan natuurlijk geen kwaad. Baat het niet, schaden doet het zeker ook niet!
Mat
