Sóndese koost van zondag 9 juni 2024
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Willemien: Goedemorgen Marjo.
Marjo: Zeg dat wel. Tjonge jonge.
Willemien: Wat is er aan de hand?
Marjo: Nou, die jeugd van ons heeft gisteren te diep in het glaasje gekeken.
Willemien: Heb je ze al gezien vanmorgen?
Marjo: Nee dat niet.
Willemien: Hoe weet je dan dat ze “ um goe gerakt hébbe?”
Marjo: In de garage was net het licht nog aan.
Willemien: Jeetje Marjo, je moet niet op alle slakken zout leggen. Want als je dat gaat doen, dan heb je het niet gemakkelijk.
Marjo: Daar moet ik je nu eens gelijk in geven. Want dan krijg ik wat te doen. Als ik zie hoeveel slakken er bij ons in de tuin zitten. Niet normaal zo veel.
Willemien: Dat bedoel je? Ja, bij ons zitten er ook veel.
Marjo: Ik stuur ze naar jullie toe, die vieze beesten. Ze vreten mij alle planten op.
Willemien: Kunnen we niet veel aan doen om ze weg te houden. Ik vind het wel grappig dat ze hun eigen huis bij zich hebben. Dat was voor mij ideaal als ik op stap ben geweest.
Marjo: Hoe bedoel je?
Willemien: Dan kon ik in mijn eigen huis naar huis rollen.
Marjo: Jij was vroeg op vanmorgen!
Willemien: Ik vind dat we er meer de pas in moeten zetten vanmorgen. Wij lopen in een slakke gangetje.
Marjo: Ik zal je eens wat vertellen. Ik heb deze week 3 avonden gewandeld.
Willemien: Met de wandel driedaagse mee gedaan?
Marjo: Ja hoor.
Willemien: Sorry maar ik voel mij nu een beetje gepasseerd.
Marjo: Ik zie niemand. Wie passeert jou?
Willemien: Jij!
Marjo: Ik?? Ik loop langs je.
Willemien: Ik had het fijn gevonden als je mij gevraagd had om mee te wandelen.
Marjo: Sorry, maar een collega van het werk vroeg of ik mee wilde gaan. Volgens mij ben je nu jaloers.
Willemien: Ja, eigenlijk wel.
Marjo: Je moet niet op alle slakken zout leggen. Trouwens ik heb er flinke spierpijn aan over gehouden. Mijn kuiten staan strak.
Willemien: Dan maar naar de fysiotherapie.
Marjo: Ik kijk het nog een paar dagen aan.
Willemien: Jij ging toch altijd naar de Maat, naar Manuel?
Marjo: Klopt.
Willemien: Die is nu met pensioen.
Marjo: Amai! Is “onze” Belg met pensioen?
Willemien: Ja hoor. Die is 44,5 jaar fysiotherapeut geweest.
Marjo: Zo, zo dan heeft hij heel wat mensen onder handen genomen.
Willemien: Dat zeg wel! Dan heeft hij dik verdiend om te stoppen met werken.
Marjo: Ben ik met je eens. Maar ik draai hier nu af, bij de Vangrail. Anders krijg ik mijn benen niet meer verplaatst.
Willemien: Gaan we proosten op “onze” Belg!!
