Sóndese koost van zondag 3 december 2023
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Versieren
Monique: Heb jij al versierd?
Linda: Wie?
Monique: Wat?
Linda: Nee, wie?
Monique: Wat bedoel je, wie? Ik bedoel wat! De boom, de tuin, je huis, weet ik veel.
Linda: Jaja, grapje. Ik snapte je wel hoor. Maar ik wacht nog effe tot na pakjesavond. Niet dat ik voor Frank en mezelf ‘verrassingen’ ga kopen, maar voor mij komt het startsein voor het kerstseizoen wel pas ná de goedheilig man.
Monique: Ik vind het wel wat hebben hoor, dat donkere koude weer en dan overal die lichtjes en flonkeringen in de huizen. Vooral zo net voor het avondeten hebben mensen hun gordijnen nog niet dicht, maar is het wel al donker. Dan zie je het goed.
Linda: Loop jij dan zomaar bij iedereen binnen te gluren?
Monique: Gluren, gluren. Ik zie gewoon veel. En als ze dat niet willen, trekken ze hun gordijnen maar dicht.
Linda: Nou, een boom of gierlande kan ik wel waarderen, maar bij sommige huizen ben ik bang dat er een helikopter in de tuin landt. Het lijkt meer op een verlichte landingsbaan dan een versiering. Beetje subtieler mag wel hoor. Maar over gluren gesproken, gaan we over een paar weken weer de kribkesroute lopen? Dan kunnen we overal gaan kijken naar de stalletjes.
Monique: Jazeker. Dat is toch onze nieuwe traditie. Al de derde keer nu, toch? Dat vind ik inderdaad ook het mooist in de avond. Dikke sjaal om, flinke wandeling en daarna aan de warme chocomel.
Linda: Wat las ik gisteren?! Kunnen we op zondag geen chocomel meer drinken bij Oppe Koffie?
Monique: Niet gezien. Gaan ze dicht dan?
Linda: Nee, ze gaan niet dicht. De lunchroom wordt een koffiehuis.
Monique: Nou, dat past dan wel bij hun naam, toch?
Linda: Ja, het gaat hen er vooral om, dat de hectiek van een lunchroom niet zo goed past bij hun doelgroep. Uiteindelijk bieden ze vooral zorg, toch?!
Monique: En wat kunnen we verwachten van dat koffiehuis, dan?
Linda: Dat is vanaf volgend jaar elke door de weekse dag open. En het Kroeselke blijft.
Monique: Oké, dat is goed nieuws. Ga ik die wel gewoon op vrijdag een paar halen voor het weekend. Ik vind het altijd wel gezellig als ik bediend wordt door die mensen met een beperking.
Linda: Zullen we zo nog even langs Beckershof wandelen? Effe gluren hoe ver het daar nu is?
Monique: Nou ver! Volgens mij gaat de eerste groep bewoners over twee weken al verhuizen.
Linda: Oh kijk, er wordt volop geklust. Oh, en zie je dat raam daar. Daar staat zelfs al een kerstboompje tussen de tex-emmers.
Monique: Niet wijzen jij! Je moet wat zeggen van mijn gluren.
Linda: Ik ben de wijzer uit het oosten.
Monique: Wijze!
Linda: Oh dankje.
Monique: Is dat niks voor jou en Frank, een kribke maken?
Linda: Met Franks twee linkerhanden en mijn creativiteit? Ik vrees dat alle heiligen dan de revue passeren, maar meer in taal dan in poppetjes.
Monique: Peter bouwt een stal. Nou ja, eigenlijk een overkapping. En ik ga hem helemaal versieren als kerststal.
Linda: En dan wordt hij de os en jij de ezel!
Monique: En bedankt. Nee, ik maak een groot kerststuk op de terrastafel. Dan zet ik er een vuurkorf bij, wat glühwijn en juh.
Linda: Oeh, dat klinkt heerlijk. Als deze wijze dan wat worstenbroodjes meeneemt in plaats van goud, mirre en wierook, mogen we dan langskomen?
Monique: Ja graag. Maar eerst pakjesavond. Oh jee, ik moet alles nog inpakken en gedichten schrijven.
Linda: Gedichten schrijven vind ik leuk. Weet je wat. We pakken ons een lekkere kop snert bij Oppe Koffie nu het nog kan en dan help ik je met wat rijmelarij.
Monique: Daarmee maak je mij heel blij! Hé, dat rijmt.
