Sóndese koost van zondag 8 oktober 2023
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Een vak apart
Monique: Dat is toch ook een vak apart hè, bruggen bouwen.
Linda: Letterlijk, bedoel je? Ja, het lijkt me wel specialistisch werk. Hoeveel bruggen worden er nu eenmaal op jaarbasis in Nederland gebouwd? Maar figuurlijk ook. Bruggen bouwers, de vaardigheid om verschillende zaken of mensen te verbinden. Die heb je ook nodig en al zeker in de maatschappij waarin wij nu leven.
Monique: Ja, maar ik bedoel de makers, de bouwers, de vakmensen. Kom, we lopen verder langs het kanaal, want we staan ze hier ‘onder de vuu:t’. Hoe vaak hoor je nu nog dat iemand meubelmaker wordt, of pianostemmer of..
Linda: Fietsenmaker! Nou, van de week nog. Hoe zeg je dat? De Fietsengaraasj?
Monique: De Fietsegraasj! Goed hè, dat er weer een fietsenmaker in Meijel komt. Kan Jules de Corte ‘óppe Nérkant’ eindelijk een keertje met pensioen gaan, als ie wil.
Linda: En wat te denken van schoenmaker of sleutelmaker.
Monique: Ik heb trouwens nooit begrepen waarom die twee beroepen vaak door een en dezelfde persoon gedaan worden. Lijkt het dan zoveel meer op elkaar dan ik denk?
Linda: Ik kan me al niet meer herinneren dat ik eens bij een schoenmaker geweest ben. Laat staan, dat ik mijn schoenen gepoetst heb. Dat is echt ouderwets.
Monique: Ouderwets? Duurzaam bedoel je, en dát is helemaal 2023. Als je je schoenen regelmatig poetst, blijft het leer soepel en hoef je veel minder vaak nieuwe te kopen.
Linda: Ja moederke, maar shoppen, dat is leuk.
Monique: Ik kom nog wel regelmatig bij de sleutelmaker. Als een van de jongens zijn sleutel weer eens verloren heeft. Wist je, dat we die in Meijel ook weer een hebben? Op de Molenhaagweg.
Linda: Oh, ik dacht bij de Hubo. Of gaat die weg?
Monique: Nee hoor, daar is geen sprake van. Op termijn komen er wellicht appartement op dat terrein, maar als het al van de grond komt, dan komt beneden een nieuwe Hubo en erboven de appartementen. Dus Hubo blijft sowieso.
Linda: Sowieso van de grond dus, die appartementen!
Monique: Ja, inderdaad.
Linda: Ik moet toch eens wat meer aan de slag met dat duurzaam bezig zijn. Ik heb me laatst voorgenomen om de wasdroger alleen nog maar aan te zetten, als het niet anders kan. En standaard alles in de buitenlucht drogen. Maar wat ik jou wilde vragen is, draai je je was dan eerst buitenstebinnen?
Monique: Binnenstebuiten bedoel je?
Linda: Nou ja, linksom bedoel ik.
Monique: Wat een rare uitdrukking eigenlijk, ‘binnenstebuiten’. Terwijl buitenstebinnen ook niet ‘rechtsom’ is.
Linda: Ja, je snap me wel. Met het s-je aan de buitenkant.
Monique: S-je?
Linda: Ja, het labeltje met de maat, wat in je nek zit.
Monique: Lieve schat, je kunt me veel wijsmaken, maar niet dat jij een s-je hebt. Dat moet je nog van hier tot Timboektoe wandelen, vrees ik.
Linda: Grapje. Maar het klinkt toch veel vriendelijker!
Monique: Ja, wat jij wil. Maar inderdaad, wassen en drogen kun je beter binnenstebuiten doen.
Linda: Dat huishouden doen is ook een vak apart. Ik ben er niet voor in de wieg gelegd. Maar goed, het moet toch gebeuren.
Monique: Ieder zijn kwaliteiten, meid. Weet jij trouwens waar we in godsnaam beland zijn? Ik geloof dat ik hier nog nooit gewandeld heb.
Linda: Kijk, dat weet ik dan weer wel. Effe ‘mijn locatie’ aanzetten en huppakee. We zijn in de buurt van de Belgenhoek, halverwege Timboektoe! Dus we kunnen een kopje koffie drinken in ‘de zevende hemel’.
Monique: Dat klinkt heerlijk!
