Sóndese koost van zondag 11 juni 2023
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
Willemien: Ik heb de afgelopen week Meijel weer eens in zijn geheel bekeken.
Marjo: Ja, ik dacht al dat ik je met de verrekijker in de tuin zag staan.
Willemien: Houd je mij zo goed in de gaten?
Marjo: Nee hoor, daar heb ik geen tijd voor. Maar jij hebt meer tijd dan ik, zo te horen.
Willemien: Ik heb meegewandeld met de wandel driedaagse, dáár zag ik veel mensen de revue passeren.
Marjo: Dat is niets voor mij, ik heb heerlijk in de tuin gezeten ‘s avonds.
Willemien: Het waren mooie wandelroutes en na afloop “ unne goejje pot bier” gedronken.
Die had ik verdiend vond ik zelf.
Marjo: Ja, dat doe je goed. Je moet iedere dag zelf de slingers ophangen, dat doet niemand voor je.
Willemien: Inderdaad, dat motto heb ik allang hoog in het vaandel. Zullen we over het Alexanderplein naar D’n Binger lopen? Ben je trouwens nog naar Ik ben Alexander geweest?
Marjo: Nee, ik wilde eerst vanmiddag gaan. Maar John gaat vanmiddag buiten de slingers ophangen: de barbecue gaat aan en er ligt nog wat kouds in de koelkast.
Willemien: Prima, ieder zijn keuze. Ik begrijp wel dat de voorstellingen erg goed bezocht zijn, bijna allemaal uitverkocht.
Marjo: Dat is geweldig voor de cast, dan zullen ze vanavond na afloop nog wel eens alles “ utj de kaast” halen.
Willemien: Dat geloof maar.
Marjo: Ik moet met dit weer ook altijd zo kijken hoe iedereen erbij loopt.
Willemien: Als je het niet goed kunt zien, kom je mijn verrekijker maar lenen.
Marjo: Ha, ha. Ik bedoel dat sommige mensen denken, dat ze nog alles aan kunnen trekken.
Willemien: Tja, als men zich daar prettig bij voelt.
Marjo: Mijn vriendin denkt dat ze ook nog alles aan kan, maar dat is niet zo. Gisteren zei ze: “ Mijn jurk is te klein geworden.”
Willemien: Dat kan toch.
Marjo: Nee, bij haar klopt dat niet. Zij is te breed geworden voor de jurk!
Willemien: Daar zit wat in!
Marjo: Wat teveel dus in dit geval. Wie heeft dit huis hier gekocht?
Willemien: Dit van dokter Neyzen hier op de Kerkstraat, bedoel je? Dat heeft Frank Hunnekens gekocht.
Marjo: Frank Hunnekens van de auto garage, die ernaast ligt?
Willemien: Ja, die bedoel ik.
Marjo: Wat apart, eerst woont er iemand die mensen beter maakt en nu iemand die auto’s beter maakt.
Willemien: Ik denk wel dat Frank er een andere werkwijze op nahoudt dan dokter Neijzen.
Marjo: Dat hoop ik ook! Wel een verschil: een mens of een auto.
Willemien: Dat snap ik. Maar ik denk niet dat Frank met de sigaar aan het werk is of met een borrel bij de klanten zit. Hij kan wel zeggen, als bijvoorbeeld een auto rammelt: “ dat doet die van mij ook!” De dokter zei ook altijd: “dat heb ik ook”.
Marjo: Oh, ik ben nooit bij dokter Neijzen patiënt geweest. Maar vroeger mocht er meer dan nu.
Willemien: Klopt, ik zag deze week een foto van Piet Timmermans, de melkboer. Die stond altijd met de sigaar aan de kaas te snijden in de melkwagen.
Marjo: Als hij dat nu zou doen, zou hij de sigaar zijn.
Willemien: Tijden veranderen. Als je het niet erg vindt loop ik naar huis. Ik hoop dat Ron ook de slingers op gaat hangen vanmiddag!
