Sóndese koost van zondag 21 mei 2023
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
Rood
Monique: Wat ben je laat!
Linda: Het stoplicht stond op rood.
Monique: Ja, haha, leuk hoor. Die grap is al oud.
Linda: Nee, echt. Het stoplicht stond op rood. Bij de brug.
Monique: Och ja, inderdaad. We hebben tijdelijk een stoplicht in Meijel. En deze keer is het geen één april grap. Ben benieuwd van wanneer tot wanneer de brug naar Beringe eruit ligt.
Linda: Komt er toch een beetje stads gevoel naar Meijel, met zo’n stoplicht.
Monique: Nou, ben er maar blij mee. Trouwens, we hebben al eerder wat ‘stads’ in Meijel gehad.
Linda: Oh ja, wat bedoel je dan?
Monique: De landskampioen. Feyenoord. De voetballers van Feyenoord kwamen vroeger naar Meijel op trainingskamp. Toen kleurde ook heel Meijel rood. Rood met wit wel te verstaan.
Linda: Ja duh, de Meijelse voetbalkleuren zijn toch ook rood-wit. Maar hoe kwamen die Feyenoorders in ’s hemelsnaam in Meijel terecht?
Monique: Met de bus!
Linda: Nee, díe grap is pas oud!
Monique: Via van Dessel. Bertus van Dessel, de ‘gokautomatenboer’ destijds.
Linda: Nou, dan zijn ze aardig op de ladder omhoog geklommen, van Meijel tot landskampioen.
Monique: Nou, er was er één bij, die wel op de ladder kon klimmen inderdaad. Tot aan het slaapkamerraam van ‘un Mééls dörske’.
Linda: Och daar gaat ze weer met haar dorpse roddelpraat. Maar ga door.
Monique: Nou, ik noem geen namen en weet niks zeker, maar ik durf er een gokje op te wagen dat zij nu ook de achternaam van de ‘drie-kersen-op-een-rij-boer’ draagt.
Linda: Katjing! Driemaal rood voor haar!
Monique: Ja, haar kers op de taart! Effe wat anders. Ik kan volgende week niet wandelen. Ik wilde grote lente-opruiming houden thuis en alles wat weg kan, gaat naar de rommelmarkt .
Linda: Oh, halen ze alles deze week op?! Dan ga ik in september misschien wel met je mee rondsnuffelen op de markt.
Monique: ‘Sjakvót!’ Wel genoeg kleingeld in de beurs stoppen dan hè.
Linda: Ben je bang dat ik rood kom te staan, als ik mijn pasje meeneem?
Monique: Nou, dat zal zo’n vaart niet lopen. Maar die kinderen hebben natuurlijk geen pinautomaat.
Linda: Weet je wat ík van plan ben deze week nog eens te gaan doen? Ik ga naar het circus.
Monique: Ik had niet gedacht dat jij dat leuk zou vinden. Dat doe je toch met je kinderen?
Linda: Waar staat dat geschreven? Nee hoor, ik vind dat geweldig. Wat die mensen allemaal kunnen en dat in die prachtige kostuums. Ongelooflijk.
Monique: Geef mij maar theater, dat vind ik pas indrukwekkend. En al zeker wat ze met de voorstelling Ik ben Alexander van plan zijn.
Linda: Wat moet ik me daar eigenlijk bij voorstellen, iets met Willem Alexander?
Monique: Nee, niets van dat. Het is een drama gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Misschien ken je het van de film Into the wild? Het wordt gespeeld door de toneelvereniging van Meijel en spelers uit de regio. Er is een live-band en de Méélse dörskes doen mee. Ik geloof dat zelfs schutterij Sint Willibrordus meedoet.
Linda: Nou, een heel spektakel dus. Zijn er nog tickets te krijgen?
Monique: Dan moet je even op hun site kijken, dat weet ik niet. Maar het is al over een paar weken dus ik zou er niet op gokken, dat je ze daags ervoor nog kunt bemachtigen.
Linda: Ik en gokken?! Dáár kom je pas rood van te staan. Nee hoor, ik zal zo meteen gaan kijken op welke van de data ik kan.
Monique: Maar eerst is er koffie! Zullen we eens gaan nieuwsgierigen bij De tuinen van hier? Dat is daarachter in het oude huis van die schilder, Pieter Verstappen. Als we over de Witdonk wandelen, komen we er vast bij uit.
Linda: Nou, ik wed dat jij de weg hier beter kent dan ik, dus ik kom wel achter je aan.
