‘Vanuit de zijbeuk’

week 19-2023: (door Roger)

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.

Mei

De Mei-maand heeft in veel tradities te maken, met groei en bloei. Niet voor niets, luidt het spreekwoord: ‘In Mei, leggen alle vogels een ei. (Nou ja, bijna alle).

Bij de Kelten was 1 mei, het begin van de zomer. De mei-maand is door de Romeinen vernoemd naar de Griekse moedergodin, Maia. De kerk heeft de maand mei, later, aan Moeder Maria gewijd.

Er zijn veel spreuken, versjes en gezegden, waarin Mei een rol speelt. Zoals: ‘Een natte mei, geeft boter in de wei’.

De mei-kever, is een insect dat in heel Europa voorkomt. Je ziet hem het meest, in mei (vandaar zijn naam). Het duurt 3 tot 4 jaar, voor er vanuit een eitje een volwassen kever komt. De kever zelf, leeft maar enkele weekjes.

De mei-boom is een teken, van verjonging. Een zonnerad, met linten. Door een explosie van bloesem, en bloemen, zijn er vele mei-kruiden. En de mei-klokjes klingelen in de wind. En deze ‘Convallaria Majalis’ –mooie naam – geuren heerlijk. Maar sommige tuinliefhebbers hebben er een stevige hekel aan, omdat ze behoorlijk kunnen woekeren. In Italië is het nog steeds gebruikelijk, dat mannen op 1 mei een boeketje van deze mei-klokjes geven.

De mei-doorn, is een grote heester. Met scherpe takdoornen. Die de struik bijna ondoordringbaar maken. Deze struik werd vroeger veel toegepast, als haag. Ook om vee binnen de weilanden te houden. Daarnaast hebben ze een beschermende functie: ze geven nest-gelegenheid voor veel weidevogels (die dan weer ongewenste insecten opeten). En een beschuttingen tegen regen en harde wind vormen, voor het vee.

Vroeger werden bij veel boerderijen ook meidoorn-takken boven de deur gehangen. Tot bescherming van het huis. Langzamerhand wordt deze meidoornstruik weer bewust, in het landschap toegepast.
Sprekend over het weer: mei, biedt de IJsheiligen. Volgens het KNMI, een van de oudste en meest bekende begrippen in de volksweerkunde. Er wordt altijd gezegd, te wachten met buiten zetten van vorstgevoelige plantjes. Deze IJsheiligen vallen tijdens de periode van 11 tot en met 14 (of 15) mei, met de naamdagen van 4 (of 5) Heiligen. Achtereenvolgens zijn dat: Sint Mamertus, Pancratius, Servatius, Bonifacius. En eventueel de koele Sophie.

En dan, net als afgelopen week, de Mei-regen. “Mei-regen op het zand, is goud op de plant”. En:  “Mei-regen, geeft Mei-zegen”

Roger

loader