week 08-2022: (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
De tijd is helaas te kort om alle gebruikelijke vastelaovesactiviteiten nog op te tuigen, maar gevierd gaat er worden. Ook in ons Kieveloëteriek. De stralende prins, als sluitstuk van een mooie optocht, zal weliswaar nog ontbreken, maar voor vele andere zaken is weer ruimte. Elkaar ontmoeten in die bijzondere entourage van rood-geel en groen is weer mogelijk!
Ook voor die mooie traditie, die we in Méél kennen, dat we het feest openen met de Vastelaovesmis is na twee ‘verloren jaren’ weer ruimte. Ruimte die door Kieveloeët en parochie onmiddellijk is ingevuld met het treffen van alle noodzakelijke voorbereidingen. En natuurlijk zijn daar ook weer De Véngneuze, De Kéjsjeut en Die Heimat Kapelle bij betrokken.
Als corona ons één ding duidelijk heeft gemaakt, dan is het wel, dat een mens niet zonder contact en verbondenheid met anderen kan. Het thema voor de Mis ligt dan ook heel erg voor de hand: Verbondenheid. Voor mij gaat die betekenis verder dan verbondenheid tussen mensen. Het symboliseert bij uitstek ook de verbondenheid van parochie en onze vastelaovesgezelschappen. En nog breder gezien: De verbondenheid/verwevenheid tussen de Méélse kéérek en de Méélse geménsjap. Een verbondenheid, die door ‘de kéérek’ en zeker ook keplaon Roger van het allergrootste belang wordt geacht en waar dagelijks hard aan gewerkt wordt. Een ‘kéérek’, die niet meer net als vroeger boven de mensen staat, maar er midden tussenin. Ik denk, dat ze in menige parochie stinkend jaloers zijn, als ze zien hoe dit in Méél gestalte heeft gekregen. Onze Vastelaovesmis is daar één van de mooiste uitingen van.
Het is de laatste jaren gebruik geworden, dat op Carnavalszaterdag op deze plek onze prins zich vanaf ‘de kansel’ tot het Méélse volk richt. Nu we de prins dit jaar moeten missen, grijp ik mijn kans om ‘vanuit de zijbeuk’ heel nadrukkelijk te zeggen, dat in mijn belevenis die samenwerking een zegen is voor zowel ‘de kéérk’ als onze geménsjap.
En mijn hart gaat vanavond weer sneller kloppen, als ik in de kerk het aanzwellende geluid van onze Heimat Kapelle hoor aankomen. De Heimat Kapelle, die onze Vastelaovesgezelsjappen: Kieveloeët, Véngneuze en Kéjsjeut vooraf gaat bij de intocht in onze ‘kathedraal van de Pieël’. Als geen ander demonstreert dit beeld de voorbeeldige samenwerking tussen ‘kéérk’ en geménsjap. Een beeld, waarop we in Méél gröts mogen zijn! Ik kan me er geen voorstelling van maken, hoe de binnenkomst in de hemel ooit zal zijn. Mocht die nog mooier zijn dan de intocht voor onze Vasteleovesmis, dan is dit in ieder geval een zeer geslaagde generale repetitie!
Mat
