week 10-2021: Oude en nieuwe normaal? (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Ik meen dat het premier Rutte was, die vrij snel na de corona uitbraak voor het eerst sprak over ‘het oude en het nieuwe normaal’. Voor mijn gevoel hadden een aantal van die processen zich al veel eerder ingezet, maar zijn ze door corona wel in een stroomversnelling geraakt.
Denk bijvoorbeeld aan de nieuwsvoorziening. Vele jaren waren het journalisten, die ervoor zorgden, dat het nieuws dagelijks via krant, radio en tv tot ons kwam. Van echt fake-nieuws was – behalve op 1 april – nog geen sprake. Wel was er altijd al sprake van eigen inkleuring. Het maakte altijd al verschil of je de Volkskrant of de Telegraaf las, of je op de radio luisterde naar de VARA of de EO of op de tv naar een actualiteitenrubriek van de KRO of de TROS keek.
Tegenwoordig zijn er steeds minder mensen, die de dag beginnen met het lezen van de krant. Het aantal abonnees neemt schrikbarend af. De zgn. sociale media zijn voor vele mensen bepalend, als het gaat om wélk nieuws ze tot zich nemen. ’Nieuws’ waaraan veelal geen enkele journalist meer te pas komt. De grenzen tussen ‘fake’ en ‘echt’ zijn voor velen niet meer te trekken. Afhankelijk van welk medium men volgt, creëren velen hun eigen waarheden. Corona zal deze ‘nieuwe werkelijkheid’ zeker versterkt hebben.
Ook op onze ’sociale verbanden’ heeft corona zeker invloed. Ik denk dan aan het georganiseerde sporten, samen zingen of muziek maken en samenkomsten van allerlei sociale en culturele verenigingen. Bestuurders van clubs spreken al hun zorgen uit, hoe het verder zal moeten. Maar ik zie het toch niet verkeerd, als ik meen te weten dat vele onderdelen binnen het georganiseerde verenigingsleven het ook al voor corona moeilijk hadden om het ledental enigszins op peil te houden? Steeds meer mensen willen geen telkens terugkerende verplichtingen meer aangaan, hoor ik dan.
En de kerken? Die mogen in coronatijd veelal maar maximaal 30 personen toelaten. Maar een volle kerk op een ‘normale’ zaterdag of zondag, ligt hier toch ook al vele, vele jaren achter ons? Over de oorzaken ga ik het nu niet hebben. Maar ik stel wel vast, dat het ook voor corona al zo was, dat je– bij weinig misintenties – blij kon zijn met 60 aanwezigen.
De corona-pandemie heeft veel onheil aangericht, dat ook nog een lange nasleep zal hebben. Maar vele processen zoals invloed van sociale media, dalende belangstelling voor verenigingen en kerkelijke activiteiten, waren al lang in gang gezet, toen we van corona nog helemaal geen weet hadden. Corona zal sommige van die processen mogelijk wel verdiept en versneld hebben. Daarmee wil ik geenszins gezegd hebben, dat ik de genoemde processen toejuich!
Mat
