‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Pròt mèr…
D’r koos in de beginjòrre van de wederópbaow nao de Twédde Wérreldòrlòg in óns dèùrep nog moejlek gespróke wéére övver “Pieëlgeluk”. Integedél! D’r moos èn de rand van de Pieël flink gewéérekt wéére, vur wénnig geld. Vural in de kaow winters van die jòrre waar ‘t ’n hard bestao en koos iederieën “zinne lòl óp”. En dan vòllegde d’r èn ’t éjndj van die winter ók nòg ‘s ’n periejóde, van 40 daag vaaste…
Dòr moos – nò ’t iedee van inkele dörreps bewoners – verandering in kómme. En zo óntstóng ’t iedeevur de ópreechting van ’n Méélse vastelaovesklup, ók al zag ’t toenmalige Gezag – pestoeër Schreurs en burgeméster Sanders – dè in uurste instansie nie zo zitte. Óp 16 nóvember 1950 waar de Ópreechting van De Kieveloeët nietemin ’n féjt, en dòrmi liep Méél in dees kóntréjje ècht wal veuróp. Tot óp dè mómènt bepèrrekte Karneval zich éjgelek tot de groeëte platse as: Venló, Remeund en Wért. En vur alle duidelekhéjdj: ’t waar 2 jaor latter vurdè ze in Panninge ’t Karnevalsleecht zage. En zo as dè gé mi gesjiedenis: 2 jaor zin nòjt mèr in te hale!!
Vanaf ’t uurste mómènt wóre, de zake veurtvarend èngepakt:
In ’51 woor al de uurste Vastelaoveskrant utjgegévve, ‘ne Karnevalssjlager gesjrivve en ’n Boerekepèèl béj elkaar getrómmeld. In 1952 tròk t’r al ‘ne Óptocht dur ’t dèùrep; en in 1954 vóng de uurste Sluttelövverdracht plats!
In de tussetidj, waar ók de leucht tusse ’t Wérreldlek en Kérreklek Gezag èn de énne kant, en de Kieveloeët èn de andere kant, héllemòl ópgeklaord. D’r zin toendertidj gén Ópienie-péjlinge gehaawe, mèr ik bén d’r zeker van, dè ’t “Pieëlgeluk“ vanaf 1951 in óns dèùrep tot bloej is gekómme! We zin gröts óp óns dèùrep gewórre: “Wa, is ’t toch sjòn, um ‘ne Méélse te zin”.
Keplaon Roger (mi: externe, & interne hùllup)
