Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 25 augustus
Jan: Sinds die mèn van ‘Nao de Hòmmis’ elke zondagmorgen hier in ’t café actief zijn, moeten we wel oppassen waar we het over hebben.
Ben: Nou wordt ie mooi zeg. Doordat anderen ons afluisteren, moeten wij oppassen. Nog effe en ik jaag ze eigenhandig het café uit. Wat denken die wel.
Jan: Maak je nou niet direct zo kwaad, Ben. Cor zei hier vorige week dat The Thunderstrings kermiszaterdag optreden bij ‘de Heere’. En daarop reageert een attente volger van ‘Nao de Hommis’ op die parochieweblog, dat dit niet klopt. Dat optreden van The Thunderstrings is op vrijdag en niet op zaterdag. Niet meer en niet minder.
Cor: Maar wie zegt hier dat ik niet vrijdag gezegd heb. Die mèn van ‘Nao de Hòmmis’ drinken ook een borrel en dan is een vergissing al gauw gemaakt.
Lei: Laat het ons er maar op houden dat Cor het juist gezegd heeft en dat die mèn langs het potje ge… hebben. Het zou trouwens niet de eerste keer zijn. Als ze lef hebben schrijven ze wat we nu zeggen ook op.
Jan: Dat laatste zal me benieuwen…
Ben: Ik heb trouwens begrepen dat er komende week heel wat attracties opgebouwd gaan worden. Ik las zelfs iets over een 14 meter hoge schommel, maar natuurlijk ook de gebruikelijke zaken als carrousel, autoscooter, schiettent, goktentjes en allerlei eetzaakjes .
Jan: En vergeet de rups niet. Onder dat doek heb ik zo’n 60 jaar gelden ons Annie het eerste kusje gegeven.
Cor: Wat je daar zegt zullen die batraven van ‘Nao de Hòmmis’ wel opschrijven…
===============================================
Lins: Afgelopen dinsdag was me nogal wat loos in ons dorp. Het leger met groot materieel op de Vossenberg en bij de Vangrail een groot ongeluk. En dat allemaal op een en delfde dag.
Tom: Gelukkig was het allemaal erg vreedzaam. Defensie kwam helpen om de fundering van de kazematten bloot te leggen en het ongeluk bleek maar gespeeld in het kader van een grote brandweeroefening.
Wiel: Een mooi gebaar trouwens van Defensie richting Méèl. Ook daar zijn ze niet vergeten dat de mensen in dit Peelgebied er in de oorlogsjaren een paar maal flink tussen hebben gezeten.
Lins: En het Dorpsoverleg heeft begin dit jaar dat werkbezoek van de staatssecretaris van Defensie natuurlijk mooi uitgenut om de zaak geregeld te krijgen. En daar is trouwens niks mis mee.
Ad: Dat ongeluk bij de Vangrail leek trouwens levensecht. Ik kwam er toevallig langs en je keek werkelijk je ogen uit.
Wiel: Wel jammer dat ze geen gedeukte vangrail voor deze oefening op de kop hadden getikt…
Lins: Op het terras van de Vangrail zaten de mensen in ieder geval eerste rang. Om met een pilske in de hand naar het schouwspel te kijken. Het lijkt me dat zo’n oefening trouwens een enorme voorbereiding vraagt.
Ad: En lang napraten bij Ronald in ’t café. Evalueren noemen ze dat tegenwoordig Daar weten die brandweerlui alles van. Van dit soort oefeningen krijgen ze dorstige kelen.
===============================================
Nic: De showgroep van de Méélse Dörskes is nog maar één stap verwijderd van iets heel moois: op het podium staan bij de opening van de Vastelaovend op ‘de elfde van de elfde’ in Maastricht.
Wim: Maar wel een erg moeilijke stap. Ze moeten dan eerst nog de finale van ‘As ich mèr danse ken’ zien te winnen.
Nic: Maar de eerste stap – het halen van die finale van dat toernooi – hebben ze in ieder geval gezet en daar mogen ze al best ‘gruts’ op zijn.
Piet: Hopelijk kan heel Méél begin volgend jaar ook ‘gruts’ zijn als de COM de theaterproductie ‘Ik ben Alexander’ op de planken brengt.
Wim: De interviewtjes die Irma Snijders voor Meijel24 doet zijn erg leuk. Ze leveren een mooie blik achter de schermen op. Leuk zoals Bertine bijvoorbeeld verteld hoe het idee in haar hoofd concrete vormen heeft aangenomen.
Nic: En nu heel recent dat gesprekje met haar moeder Victorien en haar nichtje Mara, een dochter weer van haar zus Rosalie. Beiden betrokken bij het maken van alle kleding voor de productie.
Piet: Ik denk dat we met ons allen geen idee van de bergen werk die verzet moeten worden om zoiets te realiseren.
Wim: Ik zal er in ieder geval als de kippen bij zijn, om in de voorverkoop kaartjes te bemachtigen. Gerda verheugt zich er nu al op!
