‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Maar dit terzijde
Op vakantie, in het buitenland, hoor je verschillende talen.
Maar ook in onze eigen provincie , het ‘balkon van Europa’, hoor je interessante gezegdes:
“Ik bel je drek trug. Ja, de trein het vertraging. Ze mosten eerst nog de machinist zoeken”. Het lijkt me dat ze de machinist juist moesten vinden, maar het was waar: Het werd zojuist ook in die precieze woorden omgeroepen, door de stations-installatie, in een soort vriendelijke computerstem.
Ik verval intussen in gepeins — Taal is raar:
Je geeft in Engeland iets aan iemand, die jou daarvoor bedankt, en jij zegt: “Je bent welkom” (‘You are welcome’). In het Frans zeg je dan: “Het is niets” (‘Ce n’est rien’). Dus: je doet moeite, je geeft iets, misschien wel iets heel duurs – of voor jou persoonlijk kostbaar,- en dan zegt de ander met de franse slag er achter aan, dat het niks is.
Nog zo’n mooie, als je iets geeft: In het Engels zeg je: “Hier ben je” (‘Here You are’). Heel vreemd. Natuurlijk, is de ander er, een overbodige constatering dus. Maar dit terzijde.
Dat vind ik, trouwens, nog een van de mooiste uitdrukkingen in onze eigen taal:
“Maar dit terzijde”. In deze column-ruimte, geregeld trouwens te lezen…
Roger
